Devrilirken gün geceye
Palazlanmış ve nüktedan
seyri ile
Şafağın
Kol kanat gerdi o
gizeme.
Sükûnu beklenmedik,
İnkârı sözde kalan
Dudaklarda peyda olan
Bunca yalan.
Pencereleri dardı
sevginin
Kavuşulmazlığın
bağlanmış iken
Basireti
Çaresizlik idi
Bu hikâyenin bitimi.
Çok gördü belki de
vuslatı
Yadırgadı o sefil ve
dirayetsiz
Kimliği ile
Yoksunluğun nezdinde.
Sıcaktı kadının elleri
Buz kesmiş yüreği ile
Köşe başında beklerken
adam,
Adam dediğin de adam
olsa
Derin mavisinde
gözlerinin
En derinden
Ve yürek burkan.
Eşkıya sevdalardı
Baştan çıkan
O kıpırdanışı ile
Mecazi yanılsamanın
Bir adım uzağında
duran.
İklimsizdi evren
Sessizdi geçen gün
Adam sustu ve baktı
Yol vermişti düşlere
Düşmüşken aşkın
ateşine.
Sabah olmakta
Durmuş iken saatler
Aynı yerde bekledi adam
Gelmeyeceğini bile
bile
Sus pustu yürek
Aşka nazire edercesine.