Yasadığımız Yer Hayallerımıze Cok Uzaktaydı
Hayatın çok fazla seçenek sunduğu çocuklardan değildik biz.
Sınıfımızı koyulan ödül ile geçmedik, geçmelisin dedi büyüklerimiz biz de geçtik. Öyle koca katlı apartmanlarda büyümedik, tek katlı iki odalı yarısı sıcak yarısı soğuk yalnızlığın sembolü olan bir evdi bizim. Yaşadığımız yer hayallerimize çok uzaktaydı. Hayallerimizi bile sadece hayalle yaşardık. Sevmeyi severdik sadece. Aşk'a Aşıktık yani. . Sadece güneşin batmasını geceye boyun eğmesini beklerdik. Çünkü; hayallerimize bile sadece geceleri kavuşurduk biz . Gündüz; geceyi hayal ederdik, gece olunca hayallerimizi hayal ederdik. Ve her hayalimiz de bir parça gözyaşı vardı. Geceler gizlerdi gözyaşımızı. Ve her sabah uyandığımız da bir parça ıslaktı yastığımız. Platonik Aşk'lar gönlümüz de hep başrol oynardı. Duygularımız hep ikinci sınıf figüran oyuncu rolünde. Ve uzaktı herşey, bu yüzden uzaklar çocukluğumuzu anlatır bize..uzaklar bize bizi hatırlatır.
(
Yasadığımız Yer Hayallerımıze Cok Uzaktaydı başlıklı yazı
Onur Çiçek tarafından
11.09.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
