Ahde vefâ eyleyip, görünürsem gözüne
Bir kere engin düşün, düşün ki dön özüne
Yunus gibi garibim, dil-em ol akan yaşa
Şu bî-çâre gönlüme, doğacak güneş şaşa
Ben gönlüme desem de, umut etme boş yere
Dönüşü yok bu yolun, Hak yazdıysa bir kere
Kudretin nefesteyse, ne demeye susarsın
Dudağın kıpırdasa, kan-ı zehir kusarsın
Cânımın cânânısın, ben de olmasan bile
Bilmez misin ki ağyar, "seninle düştüm dile"
Bir cehennem bir cennet, iki yaralı yürek
De ki ne söylersin sen, boşa çektiğin kürek
Cihanda bir baharsın, "yüzün cennettir senin"
Bense o cehennemim, ateş-i yakan tenin
Demir kafesli dünya, âşiyân olmuş bana
Sıladan gurbet ele, kanat takmışım cana
Uykular haram olur, geceleri yadınla
Bitap düşer yüreğim, tan yerinde adınla
"Âteş-i dilden özge, hiç bir şey yıkmaz beni
Bıçak olup kessen de, unutamam yâr seni
Şair yalan söylemez, kalem kırar her defa
Hasılı söyleten var, bitmez çekilen cefa
Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN
(
Ahde Vefâ başlıklı yazı
MehmetFikret tarafından
11.09.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
