Ne Anlamı Kalır?
İnsan bazen düşünüyor yüreğin
de billur misler gibi kokan sevgi olmadıktan sonra yaşamın ne anlamı kalır?
Bu güzel ve sevgi dolu
gönül içinde yaşamak en güzeli iken sevgisiz gönül nasıl yaşar hala anlamış
değilim!
İnsan hiç mi az biraz
sevgiyi hissetmek için çaba sarf etmez, sevgisizlik peşinde koşmak ile elde ne
edilir onu da anlamış değilim yani!
Sonu hazin boş olan
sevgisizlik ile bu gönül nasıl rahata erişiyor? Utançlıkla dolu sevgisizlik
çamuruna bata çıka nasıl yol alınır?
Hem kendi elin ile
yalnızlığa mahkûm olacaksın hem de yalnızlık alın yazım diye dert yanacaksın!
Anlamı olmadan anlamsızlık
peşinde koşmak yol almak ile nereye varılır ki acaba? Bilmiyorum!
Gerçek olan güzelliği
ile hayata anlam ve mana katan coşkun sevinci ile yüzleri sevinç ile güldüren
sevgiyi yürekte taşımak var iken hala ökzülemesine sevgisizliği kalbimizde nasıl
taşırız hiç bilmediğim bir konu desem inanır mısınız?
Sonucunda utançlığın
gözyaşları ile ağlamak var iken sevgisizliğin çamur batağına koşarak yürümenin
ne gereği var?
Dağ başında süzülerek gelen güneş ışığı gibi yüreğimize evimize yaşantımıza doğan sevginin önüne kapkara perdeler çekerek yaşamak çok zor olsa gerek, oysa sevginin bu ışığını halay çekerek karşılamak var iken kaçmak aptallığın öküzlüğün bataklığında yüreğine kör hançer saplanmış bir insanın sessiz feryadı olsa gerek.
Lakin ona yardım için batmış olduğu bataktan kurtulmak istediğimiz halde hala kör gözlerle, kör düşüncelerle hala sırtını dönerek bataklıkta çamurda yürümeye devam etmesi hiç anlaşılır bir şey değil!
Mehmet Aluç