Nüktedan bir o kadar afakî bir yalýtým

Tümden, dünyadan hatta kendinden.

Sorgu sual gerektirmeyen

Ve bir o kadar müphem…

Sýðýnmýþken gölgelerin soðuk nefesine.

Yaþlardýr eþlik eden yýkým sonrasý.

Bedelli ya da bedelsiz

Peyderpey ve münafýk

Sayýlar, mefhumlar sorgusuz

Bir içim su þu hayat denen

Bazen cennet bazen cehennem.

Tevekkül ederken elden geldiðince

Ýhsanýdýr dualarýn

Aksidir yankýlarýn görmesen bile.

Kural kaide tanýmaz

Ýçinden taþan

Her ne hikmetse adý gönül

Her sanrýya da etmez tenezzül.

Kanaatsiz onca insan

Kendi haricinde her dem sorgulayan

Biraz inatçý biraz isyankâr

Sorumlu hem kendinden hem gidiþattan.

Kula kulluk da eder yeri geldi mi

Susar ve aðlar için için

Yalnýzlýðýdýr derinden sarsan

Zor da olsa inkârý

Yalandýr en büyük günahý.

Zor olmasa gerek ulaþmak sevgiye

Tutumudur yürek burkan

Uzaðýnda doðrularýn.

Belli belirsiz bir ýþýk göz kýrpan

Sadece dualardýr yolunu aydýnlatan.

Ne tezahürü mümkün ne yanýlgýsý

Duygulardýr bizi biz yapan, kabul.

Ne zaman ki nihayetlenecek bu döngü

Geç de olsa gelecektir akýl baþa.