Ne varsa istiflenmiş,
Bak şu köşede yığılı.
Hani ellerimle
savurduğum o kalıntılar
Hani valizime
sığdıramadığım anılar.
Ne senden ne benden
Olması gereken kimse
biriktirdiğim
Ne ben ne bana dair
Kim varsa sevdiğim…
Bir o kadar yanılgı
depreşmiş
Bir o kadar hüzün buz
gibi erimiş
Son demiştim oysa
Sondu valla.
Yok, yok bu ben olamam
Olsa olsa bir kalıntı
Oysa ne çok şey
biriktirmiştim.
Kılı kırk yarmıştım bir
ömür boyu
Yan yana eklemiştim
sürgündeki umutları
Umurumda da değil asla
Ne çok şeyi kanıksamıştım
oysa.
Yalan işte yalan;
Pek çok duygu
Koca bir hüsran
Ne varsa elimde kalan.
Ben bana dair
Hey gidi Yunus,
Gerçekmiş her şey
zikrettiğin…
Gülsem yarar mı işe
Ya da boş versem
Her şeye rağmen.
Kolaysa dön aslına
Hadi yalansa inkar et
Ne varsa duyumsadığım.
Aramıyorum artık tek
bir suçlu
Belli işte;
İnkar ettiğim her ne
ise.
Mızrabı gönlün
Tel tel saçlarım
ördüğüm
Beni ben yapan tüm
duvarlar
Ellerimle ördüğüm.
Evim, yuvam
O örtü üstüme örttüğüm.
Görünmemek adına
Ve görmekten hicap
ettiğim ne varsa.
Ne aynadaki aksim
Ne acılarım kalbime
gömdüğüm
Dipsiz bir kuyuda
sarkıtılmışım da
Söyle kimin umurunda.
Yalan yoksa ömrümde
Bu mudur tek suçum
Belli ki doğduğum gün
Dört bir yana
savrulmuşum.
Kıyametin habercisi
Hayatın tecellisi
Boşuna biriktirdiğim
onca beklenti.
Yarım yamalak ne
gelirse elden
Verildi karar tarafınca
Kimse hükmeden.