Günün sabahýnda, güneþ doðmadan sen doðsan içime dediðimiz anlarda, içimizi ýsýtan demli bir çay gibi içimizi bakýþlarý sevgisi ile ýsýtan sevdiðimiz, âþýk olduðumuz yüreðimizi ona teslim ettiðimiz yanýmýzda olmayýnca günün sabahý da o sýmsýcak demli çayýnda tadý da olmuyor.

Günümüze iþkence dolu bakýþlar hâkim olmuþ gibi, kayýp zamanýn iþkence dolu hapishanenin penceresinde kalmýþ gibi yüreðimiz yalnýzlýða mahkûm gibi yaþamaya baþlýyor.

Ona söz geçirmek ne mümkün, gönül bu illa sevdiði yanýnda olacak. Ona tatlý bir buse konduracak gülen sýmsýcak gülüþleri ile ve kollarý ile sarýlacak, sevgilinin yokluðunu anlatmak pek mümkün olmuyor. Ýlla sevdiði yanýnda olacak ona eþlik edecek.

Can aþktan vaz geçmez binlerce kez onu görse de bir an görmeyince yanýnda olmayýnca edep öðrenmesi de masumluðu da bir anda yok oluyor.

Aþk ki öylesine edepler öðretir ki mekteplerde okunup öðrenilmesine imkân yok boþuna dememiþ Mevlana gönül dostu, Allah’ýn has kulu …Mevlana gönül dostu yine ne güzel demiþ ,gökyüzünde, yýldýzlar arasýnda parlak ay nasýl görünürse âþýk da yüzlerce kiþi arasýnda öyle görünür, o göründü mü herkesin parlaklýðý söner..

Ýþte aþk ve gönül, bir an yalnýz kalýnca basar çýðlýðý, aðlamanýn en dertlisini ile aðlar akar gözlerinde ýrmaklar gibi gözyaþlarý.. Selam ve dua ile

Mehmet Aluç