Kader
bazen devriye atar yüreğim
gecenin onmaz bir vaktinde
çatlamış seslerin bollaştığı
bulvar köşesinde
salıncağa bindirilmiş duyguların
esintisine takılır gözlerim
koyuluğun içine abanmış emiliyor ruhlar
tenler ter havuzunda kulaç atmakta
bir dudak büker hüznüm
öfke büyür oracıkta
içim dışıma çıksada
çıkamam çıkar karmaşalığın bekçiliğinden
bilirmisin aynadaki aksim
bakma öyle göz içlerime
hiç masum gelmedi yağmurlar
ne canıma ne cam kenarıma
damla vuruşları yok mu ritmik
diriltir usumda ki kadın suratlarını
ses vermezler gömerken başımı yastığa
kapansada gözlerim
soluk oynaşır bulvardaki kahkahalar
nasıl da hazırdır
düşmeye zirvelerden boşluğa
her resim eğilimli
gecenin koynunda intihara
en şuh kahkahasında
hoşlukla
ilmeği geçirirler filiz boyunlarına
ay bile utancından
gömülürken siyaha
tanrı
camdan yarattığı kutsal bedenleri
katrana bulamaya aç
avuçlara terkeder
ziftlenirken doğurgan yürekler
dillerde çoğalır kader notaları
agıt sonu
güzel olan ne varsa
gölgede kalır
birikir yazılan kader adına her cümle
lağım çukurlarında...
yeşim demirelli
(
Kader başlıklı yazı
yeşimce tarafından
20.02.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
