Hayat hem hikaye , hem þiir , hem masaldýr. Nefes aldýðýmýz andan itibaren her þey bir masallar diyarýnda dolaþýyormuþcasýnadýr. Elma þekeri ve renkli balonlarla geçer çocukluðun , zaman geçtikçe insan her þeyin bir hikaye olduðunu her þeyin kýsa bir rol olduðunu sadece bu dünya'nýn yalan olduðunu , insanlarý kýrmamak , üzmemek ne olursa olsun mutlu yaþamak gerektiðini anlarsýn....
Sevdiklerimizin yanýnda ne kadar varýz zaman geçiyor ,dakikalar tükeniyor hayatýn bizimle geçirdiði o kýsacýk dilimin ne kadar önemli olduðunu insan ne zaman anlayacak?
Acýlar mý uzaklaþtýrdý birbirimizden, zaman tükenirken mi anlamadýk önümüzde duran acý gerçekleri. Yoksa Felsefeci Lucretius düþüncesinde kaldýðýmýz için mi tanýmlayamadýk hayatý?'' Ben varken ölüm yok, ölüm varken ben yokum o halde korkacak ne var?''
Belkide bu düþünceyi yaþýyorduk uzun zamandýr nefes aldýðýmýz kadar varýz, oysaki bize verilmiþ görevleri yerine getirmemiz için yaratýlmýþtýk...
Hangimiz biliyor ki zaman kavramýný haberdar olundumu geçen her dakikanýn deðeri bilindimi, Ölüm gerçek yüzünü en kötü zamanlarda gösteriyor iþte burdayým diye yüzümüze çarpýlýyor o kasvetli hava.
Ýþte o zaman anlýyorsun ki hayat küçükken masal büyüdüðünde yaþadýðýn kadar kýsa bir hikayedir. Ve nefesin tükendiðinde þiirlerin en acý demindesindir,yolun ne baþýnda ne sonunda yolun bittiði yerdesindir...
ÖMRÜM PINAR ÇALGAN 2013