Bazen insanlardan
köşe bucak saklanmak istediğimiz olur sessizliği ararız kendimizi dinlemek
isteriz ama o huzuru nedense bulmamız kolay olmaz. Çünki çalışırız ve kazançtan
daha önemli olan şey manevi duygulardır.Sadece ormanlık bir yer tahtadan bir ev
ve kuş seslerine kim hasret kalmaz ki…
Bizler ilk önce
hedeflerimiz için bir yola gireriz
gerçekleştirmek için çaba verirken yorgunluğumuz bizimle uyur bizimle
uyanır olur.Zaman hızla akıp gider , önümüze okadar yürekli insanlar çıkarki
küçücük bir gülümseme o yorgunluğa tohum serper yeniden canlanır her şey .
Kimin hayatında zorlukları yoktur ki zorluklar karşımıza çıkmasa engeller aşılmasa
hedefimize ulaşabilirmiyiz?
Çalışan demir pas
tutmaz diye bir söz vardır şöyle düşünüyorum ki ; nice insanlar gerçek anlamda
hayatını yıllarını çalışma hayatına adamış ancak manevi duygular hep bir köşede
bu anlam karşısında da bizler buna işkolik deriz işine okadar bağlıdır ki bazen
gözünün önünde duran gerçekler görünmeye bilir ve de duygular askıya
alınabilir….
pınar çalgan--2013