İFTİRA




Közün ateşe döndüğü bir karabasan
yanıyor
yangın yeri yürek
kalabalık sarmış etrafı
hu diyor kadın bir söndüren yok mu?


Su diyor kadın
su verin son kez kuruyan dudaklarıma
içemem pamuk gezdirin usulca
öyle bir kurudum ki
ağzımı açmaya dermanım kalmadı
ölümüm aynaların arka yüzünde görünmüyor
herkes kendine bakıyor
herkes yalnız kendini karşıdan görüyor
ağzına geleni ilmek ilmek
başkasının boynuna örüyor.


Dil söyler yara gibi bazen
yara var da açar mı?
yoksa ilk yaraya neşteri o mu banar?
sonra da inandığı yalana doya doya kendisi mi kanar?


Gözle görmeden inanma
gözünle gördüğüne bile Bismillah de
tekrar çevir yüzünü Rabbine derken
ne kadar kolaydır kendi elindeki kelepçeyi 
başkasına takmak gücü yetene
sonra da var olanı söküp atmak kalbindekine...


Susun yangınlar gürültü etmeyin
onca orman yandı daha fidanken
bir aşk intihar etti kendini içine atarak
fidan benden geçti dedi kadın ben kendimden
can canandan geçti can kendinden.


Gözyaşı
( İftira başlıklı yazı Gözyaşı tarafından 15.08.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.