ASYA'DAN SEVDAYA
 
 

 
Bir kara yel esip ayırsa bizi
Sanma ki yürekte izin silinir
Ölünceye kadar geçmez bu sızı
Bir aşk daha bitti öyle bilinir.
 
 
 
Uzaktan hoş gelir davulun sesi
Yalnız yanan bilir yangın isini
Kaybolur da gider gül'ün neşesi
Bülbül kaybederse gül adresini.
 
 
 
Yağmurlar yağarken kirpik ucuna 
Yürek yangınını söndürür sanma
Bir nebze şerbettir belki acına
Dinen yağmurllara aldanıp kanma.,

 
 
Benim kıta'm derdin Asya'm sevdiğim
İlk keşfeden benim gönül bahçeni
Kurda kuşa bile sensin övdüğüm
Şimdi kimler kırdı gönül lehçeni.
 

 
Uzaktan uzağa bakan gemiler
El eder zannetme yandan geçerken
Sevdaya küsüyor o acemiler
Ayrılık deyip de il'den göçerken .

 
 
Senle ben ikimiz ayrı diyarda  
Gönülden bağlandık bir birimize
Felekten saklanmak bize koyar da
Söz anlatamadık tek dirimize.

 
 
Oyun sahnelendi daha başından
Ben kötü roldeydim senden uzakta
Ayrı kalacaksın dendi eşinden
Kader saf'ın aldı konan tuzak'ta..
 

 
Şimdi başım önde gözüm yollarda
Zamanı sayarım kavuşmak için
Süslendi ağaçlar çiçek dallarda
Ben kış'ta gömülü farkı siz biçin.
 
 
Gözyaşı
( Asyadan Sevdaya başlıklı yazı Gözyaşı tarafından 24.12.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.