OF DEMEYE KORKAR OLDUM




Of desem önümde gelecek büyür
Gözlerimi yumsam yaş yanak vurur
Bu içteki hasret zamanla uyur
Geliş yolunda ki ömür de durur.

 
Öptüğün günlere inat dudaklar
Kapandı yeniden ses sızmaz oldu
Boşa adanmıştı onca adaklar
Ümit yeşermeden dalında soldu.
 
 
Köroğlu misali yolları tutsam
Her benden gidişte boynunu vursam
Değersiz yüreği tacire satsam
İlk kez saatimi gelene kursam.
 
 
Gönül köprüsüne tuzaklar kurup 
Mayınlar döşesem sınır boyuma   
Kaçan bu sevdayı hava da vurup
Ancak gem vururum deli huyuma.
 
 
Gönül evim küçük bir oda, göze
Züleyha misali elma elimde  
Af sözünü bekler yatıp da dize
Bir adını keser bıçak dilim de.


Yoksun biliyorum geleceğim de
Ama kalp dinlemez adın sayıklar
Ben bu acı ile öleceğim de
Kalp de ölenleri kimler ayıklar.


Gözyaşı
( Of Demeye Korkar Oldum başlıklı yazı Gözyaşı tarafından 26.12.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.