Aklıma geliyorda o eski zamanlar, hani o çok mutlu olduğumuz anlar. Ben seni düşünmeden yapamıyordum, senin ne yaptığını bilmiyorum... Her gece durmadan seni arardım bir başkası ile konuşsanda gene gözüm körya aldırış bile etmezdim, derdim arkadaşı ile konuşuyor; seni öyle çok sevmiştim ki en ufak bir kötülüğü bile sana nasıl yakıştırabilirdim. Aramalar sanal sohbetler derken bize yetmedi sevginin iletişimi, biraz eski kafalı olalım mektuplaşalım dedik... O mektuplar vardıya hani ben hala saklıyorum atamadım bir türlü biliyor musun? Sen sakladın mı? Sakladım desende inanmıyorum sana o değeri yakaladığını hiç düşünmemiştim. Mektupları her okuduğumda gözlerim yeniden sulanır ve içimdeki acı yeniden doğar o dakika. Resmine baktığımda bir şey hissetmiyorum artık çünki beni sana bağlayan dış güzelliğin asla olmadı ama o güzelliğinide inkar edemem. Mektuplarda bahsettiğin o güzel duyguları gözlerinle bana aktarabilmendi beni etkileyen. Oysa resimlerin öyle mi? Donuk ve buz gibi bir resim, ama onu bile atmaya kıyamıyordum. Bitanecik ben yaşamayı, sevmeyi seninle öğrendim... Neyse tekrar tekrar söylesem ne olacak ki. Defalarca söyledim sana inanmadın. İnanman için ayrılmamız mı gerekiyordu? Ayrıldık bekledik uzun süre bana asırlar gelen bir aydı ve sonra ne oldu geri döndün beni kabul et diye, unuttun mu o dönemlerde gururum kalbimi taşa çevirip çatlatsada asla o gurur denen illetten vaz geçmezdim. Aylarca yalvardın hala aklımda çoğu mail ve mesajların. Unutamıyorum be bitanecik okuyamazsam unuturum dedim hepsini sildim, ama olmuyor çıkmıyor aklımdan genede. Bir kez okumuş olsamda hepsini aklıma kazıdım o duygu yüklü kelimeleri. Bazıları gözlerimden akan duygularla kaybolsada sen bende saklısın bitanecik. Defalarca aramayı düşündüm, ama ulaşamadım sana. Telefonunu sürekli değiştiriyordun sonunda gene değiştirdin ve kayboldun artık. Sana ulaşamıyordum ve ulaşamayacaktım artık farkındaydım bunun. Siliyorum aklımdan; bir film izliyorum, bazen ise bir müzik dinlemek, hele o mutlu bakan sevgililerin gözlerini görmek bana seni hatırlatıyor. Senden sonra onca kişi oldu ancak birini seninle kıyasladım bitanecik ve sonunda ne oldu biliyor musun tüm sevgimi çaldı ve bana verecek sevgisinin olmadığını söyleyerek çekip gitti. Anlıyorum artık sevmek çok zor ve sevilmek imkansız. Ben zaten kolayı sevmem ki, ne demiştim kolay olan kaybolur zor olan ise varolur. Ben imkansızın peşinden koşmayı asla bırakmayacağım, sevmek ve sevilmek ne demekmiş bir gün yeniden öğreneceğim biliyorum ve inan o kişi canımdan öte olacak biliyorum.
( Gurur Olurmuş Aşka Keder başlıklı yazı pemberüya tarafından 6/14/2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.