Aslý serin bahar gecesinde yataðýna uzanmýþ geçirdiði günü düþünüyordu.. Sekreterliðini yaptýðý þirketin ortaklaþa iþ yaptýðý firmaya gitmiþdi o gün. Yönetim asistaný ile birlikde listeleri hazýrlarken , kapýsý açýk olan yan odaya doðru gözü kaymýþdý. Hoþ bir muhabbet vardý içeride. “Ýçerideki kim” diye sordu . Bursa’dan gelen plasiyer Onur’du. Çýkýþda tekrar gördü genç adamý gülümseyerek kolaylýklar dilemiþdi.. Ýyi giyimli son derece kibar ve yakýþýklýydý. Ýç geçirdi “Niye böyle etkileyeci bir erkek arkadaþým olmadý ki”..
Ayný saatte Onur da genç kýzý düþünüyordu, O þirkete her hafta gittiði halde o zarif ve güzel kýzý hiç görmemiþdi o genç kýz kimdi? Mutlaka yakýndan tanýmasý gerektiðini hissetti..

Ertesi hafta yine karþýlaþdýlar, bu kez tanýþdýrýldýlar. Aslý kapýdan çýkmak üzereyken Onur gideceði yere kadar býrakmayý teklif etti.. Aslý’nýn çalýþdýðý þirketin kapýsýna kadar býrakdý. Yol boyunca hoþ sohbet etme imkaný buldular. Onur Bursa da büyük bir þirketin plasiyeriydi ve her hafta iþ baðlantýlarý için Çanakkale’ye geliyordu.

Akþamüstü iþ çýkýþý Aslý masasýný toplarken yabancý bir evrakla karþýlaþdý. Biraz göz atýnca Onur’a ait bir evrak oldðunu anladý. Hemen Onur’un telefonun bulabileceði o karþýlaþdýklarý firmayý aradý. Sonrasýnda Onur’u arayarak ona ait bir evraðýn kendisinde olduðunu istediði zaman alabileceðini anlattý.
Onur’un gözleri parlýyordu Aslý’yý bir daha görme imkaný bulmuþdu. bu bulunmaz fýrsatý iyi deðerlendirmeliydi,
Hemen ertesi gün düþdü Çanakkale yoluna . öðlene doðru Aslý!nýn þirketindeydi güya evraðý almaya gelmiþdi ama içi içine sýðmýyordu , eli ayaðý titriyordu…
Az sonra Aslý’nýn masasýndaydý. Genç kýz ise sabaha kadar uyuyamamýþdý öðleni zor etmiþdi. Onur’a hoþ geldin diye elini uzattýðýnda gözleri ýþýk saçýyordu farkýnda deðildi. Aslý çay ikram etti, Onur ise öðle yemeðini birlikde yemeyi teklif etti.

Çok hoþ bir lokantada yemek yiyorlardý sanki yýllardýr birbirlerini tanýrmýþcasýna samimiydiler. Þen þakrak muhabbet ediyorlardý. Onur açýkca aslýyý tekrar görmek istediðini söyledi, birbirlerine telefonlarýný , meil adreslerini verdiler.

Aslý Onur’un yanýndan ayrýldýðýnda ne yerde ne gökteydi uçarcasýna bir haldeydi.
Onur ise kýzdan farklý deðildi. Ýlk kez böylesine coþku dolu olduðunu hissediyordu.
Ýkisininde dilinde ayný þarkýnýn melodisi vardý “aþýk oluyorum aþýk”

Artýk sýk sýk görüþen sevgiliydiler. Gün boyunca telefonda tatlý tatlý konuþuyor saatlerce msnde görüþüyorlardý. Onur Aslý’yla tanýþdýðýndan beri neþe doluydu “neþe perim” diye mesajlar atýyordu. Aslý ise hayatýnda ilk defa bu kadar mutlu olduðunu hissederek “mutluluk perim” diyordu Onur’a..
Aylarca peri hikayesinin kahramanýydýlar, Onur sýk sýk Bursa’dan Çanakkale’ye geliyordu sevdiði kýzý görmeye. Çok iyi anlaþýyordular, son derece mutluydu iki tutkun yürek..

Birlikde olmaya baþlayalý üç ay olmuþdu fakat son günlerde Onur aslýya daha az vakit ayýrýyordu. Aslý telefonlarýna, meillerine yanýt alamýyordu. Gün geçtikçe yüzündeki gülücükler solmaya baþladý.
Neler oluyordu, Onur’un iþleri yoðundu ama hiç mi vakit bulamýyordu.
Cevabýný sevdiðine açýkca sormalýydý. Telefonda olmazdý Onur telefonda konuþmaya bile vakit bulamýyordu. En iyisi meil atmakdý.
“Onur’um , mutluluk perim allah aþkýna söylermisin neden benden son günlerde bu kadar uzaklaþdýn anlayamýyorum. Bugün bunun cevabýný ver bana yoksa çýldýracaðým. Eðer hayatýnda baþka biri varsa açýkca söyle”

Onur’un cevap olarak yazdýðý meil ancak ertesi sabah geldi.
“Aþklarýn en güzeli, neþe perim senle ilgili bir þey yok inan buna. Terfi ettim ve iþler çok yoðun.
Koca koca duvarlar ardýnda
Koca koca masalarda
Koca koca adamlarla
Koca koca paralarýn hesabýný yapýyoruz fakat aklým hep sende . Perime vakit ayýramadýðým için bende çok üzgünüm. Yapabilecek bir þeyim yok.
Sanýrým uzun süre þehrine gelemeyeceðim. Eskisi gibi görüþebileceðimizi sanmýyorum

Seni çok seviyorum ve bil ki nefes aldýðým sürece hep seni seveceðim”

Aslý yýkýlmýþdý… sanki dünya baþýna yýkýlmýþcasýna üzüntülüydü. Meilde yazýlanlara inanmýyordu. Onur’u iyi tanýmýþdý; iki eli kanda olsa arayan adam iþ sebebiyle kanara koymazdý onu. Ya benden sýkýldý ya da baþka biri var diye düþündü. Öylesine gururluydu ki Onur onu aramadýkça asla aramayacakdý….

Aradan sekiz ay geçti hala Onur’dan ses seda yokdu. Aslý hala delice seviyordu ve bir o kadar da kýzgýndý. Þehire hiç gelmediðini de öðrenmiþdi. Neredeydi onca vakit ne yapýyordu merakdan çýlgýna dönse de gururundan arayýp soramýyordu.
Aslý kendi kendine Onur’u unutacaðýna söz verdi.

Ayaz kýþ gecelerden birinde Aslý internette geziniyor, msnde arkadaþlarýyla sohbet ediyordu. birden gözlerine inanamadý onur msni açtý. Hayal mi görüyorum derken. “Merhaba” diye ileti geldi onurdan
“Merhaba” diye cevap verebildi sadece. Olduðu yerde kalakalmýþdý. Tam o sýra fýrtýnadan dolayý elektrikler kesildi. Haliyle net baðlantýsýda kopmuþdu.

Ertesi sabah aslý iþyerine geldiðinde hemen bilgisayarýný açtý ardýndan meil kutusunda posta olduðunu farketti. Meilin sahibi Onur’du.

“Aylardýr hayaline sarýldýðým neþe perim. Tahminimce kýzgýnlýðýndan dolayý akþam neti kapattýn. Haklýsýn bir þey diyemem fakat anlatacaklarýmý önce bir dinle.
Biliyorsun babam karaciðerinden rahatsýzdý, gün geçtikçe acýlarý arttý. Tek çare benim babama karaciðerimden bir parça vermemdi. Verdim .. bu operesayon ancak istanbul’da yapýlabiliyor. Ameliyat gerçekleþdi babama ciðerimi verdim fakat ardýndan çeþitli komplikasyonlar meydana geldi. Hala yaralarým iyileþmedi. Zayýfladým , eski gücümü kaybettim. Zamanla toparlanmayý umuyorum.
Þimdi diyeceksin ki : o zaman niye söylemedin
Senden saklamak zorundaydým sevgilim, bu meþakatli ve uzun yola seni nasýl sürükleyebilirdim. Sana tutkundum ve önümde zorlu günler vardý. Vefalý yüreðini iyi biliyordum benimle beraber her acýyý da çekeceði . Sana kýyamazdým neþe perim ne olacaðým belirsizdi. Belirsizlik içinde üzülmene dayanamazdým.
Bil ki seni hala delice seviyorum . bir an dahi aklýmdan çýkmadýn.”

Aslý aðlýyordu.. demek gerçek buydu. Sevdiði adam acýlarýna ortak etmemek için uzak kalmýþdý. Aradan birkaç saat geçti Onur msni açtý, yazýþýrken webcamý açtýlar.
Ýki sevgili net vasýtasýyla aylar sonra birbirlerini görüyorlardý.
Aslý gördüklerine inanamýyordu Onur son derece zayýflamýþ, saçlarý dökülmüþ , bitap haldeydi. Ýkisi de konuþamadýlar . Dakikalarca birbirlerini seyrettiler. Þimdi sadece gözler konuþuyordu…

( devam edecek )

Nazlý TOLUN