SEN VE BEN

Geceyle gelen karanlıkla, sözcükler de tükenmeye başlar. Ortalıkta hâkim olan sessizlik. Tıpkı geceyle ortalığı örten karanlık gibi... Her şey gizli ve saklı yaşanır. Duygularımız gibi. Karanlığa gömülü efsane aşklar gibi… Herkesten ve en çokta birbirimizden sakladığımız aşkımız gibi...

Kısaca,

 

Ağıtların uçuştuğu bir ortamda yeşeren bir ağacın kökleri gibiydik

 Kanla besleniyorduk

Hüzün ve acı dolu olsak bile yeşeriyorduk

Ve çaresizliğimiz dermandı bize.

 Dökülen kanlar, yakılan ağıtlar...

 Kana susamışların ülkesiydik.

Ağır işliyordu yaşamlarımız ve ölümlerimiz

 Biz yine de sevdalıydık birbirimize.

Ağıtlardı bizim aşk şarkımız…

 Ölen her çocuk; doğan çocuğumuzdu

Biz yinede umutluyduk

Her doğan güneş yalan ve yabancı olsa da bize, biz yinede umutluyduk...
 
ATEŞ
 
 
ATEAce aldıklarımızın hakketmedıgı degeri vererek kendı hayatımızı hıclestırdıgımızı unutuyoruz. uyanma kacınılmazdır ancak zaman ıster. bu bır uyanıstır...
hayatımıza alıgımız bu ınsanlarında ogretisi elbette oluyor. mesela nasıl mucadele edilmemesi veya nasıl bir ınsan olunmamalıyı.... AA
( Sen Ve Ben başlıklı yazı FerhatDEMİR tarafından 8.09.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.