Bilinmez özgür ülke

Öyle dalmýþtýk ki senle bilinmezlik ülkesine... Kendi gerçekliðimizden kopuk bir halde kendimizden geçivermiþtik. Soyguncularýn, soysuzlarýn inþa ettiði bir sisteme kurbandýk belki. Biz yine de dalmýþtýk, bilinmez özgür ülkeye. Soyutlanmýþtýk her þeyden. Bir bakýþýmýz anlatýrdý bizi bize.
Soysuzlarýn sisteminde, soysuzlardan baðýmsýz dalýyorduk; özgür ülkede birbirimize...

Nede olsa zaman kötüydü. Her þey anlamsýzlaþýyordu. Böylesi bir sistemin kurbaný olamazdýk. Her þeyin çýkar üstüne kurulu olan sistemlerinde saf olan, çýkardan yoksun olan duygularýmýzýn kirlenmesinden korkuyorduk. Tüketim çýlgýnlýðýyla duygularýn bile tükendiði veya anlamsýzlaþtýðý bir dönemde bulduk birbirimizi. Evet, baðýmsýzdýk, bilinmez bir ülkenin özlemini yaþayarak yaþýyorduk.

Medya en büyük ve etkili silahlarýydý. Yalanlarýn gerçek diye anlatýldýðý bir ülke inþa ediliyordu. Herkes söyleneni sorgulamaksýzýn inanýyordu. Çevremizde Yeþilçam zýrvalýklarýyla öðretilmiþ aþk, iliklerimize dek iþlenen yozluk aþýlanýyordu. Böylesi bir ortamda hayalimizde ki özgür ülkeye olan özlemimiz daha da artýyordu.

Belki de bizim inþa etmemiz gerekecekti. Büyük bir öfke ile doðrularý birlikte anlatmamýz gerekirdi. Her þeyin tüketildiði, anlamsýzlaþtýrýldýðýný anlatmamýz gerekecekti. Önümüze koyduðumuz sevda yolu þimdi daha da anlamlý bir hale geliyor. Baþaramayacaðýmýzý bildiðimiz halde.

Ve ilk anda enseleniyoruz. Soðuk bir yerde ellerimiz ve gözlerimiz baðlý bir þekilde… Baþka çýðlýklar duyuyoruz. Duyduðumuz çýðlýklar bizde tebessüm yaratýyor. Bizim gibi düþünen insanlarýn var olduðunu bilmenin verdiði huzur. Biraz iþkence görüyoruz senle. Canýmý yakan týrnaklarýmýn çekiliþi veya verilen elektrik deðildi. Sesin her çýðlýðýndý içimi yakan. Ben susuyordum. Duyma çýðlýmý diye. Ama bunu bile yapamýyordum. Senin öldüðünü çok sonra öðrendim. Kýzgýndým sana. Beni býrakýp gittiðin için. Senden sonra salýyorlar beni. Hiçbir þeyin düzelmediði gerçeði ile…

Simdi daha da anlamsýz hayat ve bu anlamsýz hayatta sensiz yaþamak. Kendi isteðimizle gelmediðimiz hayatta kendi isteðimizle gitme hakkýný buluyorum kendimde. Týpký Fransýz yazar paul lafargune gibi. O da hayatýnýn belli bir döneminden sonra kendi hayatýna eþiyle son vermiþti.