Karanlık çığlık olup akıyor kulaklarıma
kulaklarım sağır dilsiz
yüreğim kapana kısılmış bir fare gibi
çırpınıyor
duvarlar canlanıp hapsediyor suretimi
 
suretim yüzlerce parçaya bölünüp savuruyor kendini
belirsizliğe
belirsizliğin içinde gölgeler,gölgelerin içinde ben
 
sayısız salyalar akıyor yatağıma
etrafım kir;kan,ter içinde kalmış bedenim
kokuyor
kokuyor düşlerim,düşüncelerim
kokuyor parmak uclarım
 
efsaneler içine hapsolmuş ruhum çatışıyor karanlıkla
sürekli yürüyorum,çireğim patlarcasına koşuyorum
öksüre öksüre,aksıra aksıra
kalbim deliler gibi çılgınca atıyor

 
yürüyorum belirsizliğe
hedefim yok,durak yok yüreğim beni taşıyamıyor bile
aklımda ve yüreğimde sadece ufak bir ışık süzmesi var
 
karanlığın içinde karanlıklarla,gölgelerle savaşa savaşa
yürüyorum
takatim yok,mecalim yok
bedenim sırılsıklam
yüreğim mecnun
 
 
etrafım karanlık hücrelerle dolu
karanlığın içinde zebani gülüşlü gölgeler
ve gölgelerin içinde ben.
 
 
Serdar ÖZDEMİR..

 

( Zebani Gülüşlü Gölgeler başlıklı yazı SerdarÖZDEMİR tarafından 28.02.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.