İstanbulun. . .
Sahte bakışların yoluna manidir
Gül bahçesinde gül görmeyen gözlerim
Deryaya kör olana katre ne gerek
Devletli kulum, arktır bana tenim
Suskunluk keskin kılıca kılıftır
Bi-har sinemde diller keserim
Akidesi bozuk nice kuyuya
Kara buluttan dökerim
Sözü afaki olanların meclisine
Pervaneleri toplar sözlerim
Halayık cümle etmesinler sakın
Gönül kelepçesini kırar öyle giderim
Boş sayfalar mürekkepsiz soldu
Boşalan hokkalarmış meğer kaderim
İstanbul'un ışıklı gecelerinde
Gençliği bir karanlıkta yitirdim
Benden önce yandı ve yanar ocaklar
Bu hikayem var ölsem de sönmez kandilim. . .
(
İstanbulun. . . başlıklı yazı
Edebîhayat tarafından
13.04.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
