Tartaklanmýþ düþlerimden bir kesit sunduðum gecenin yarasýna ve içimde titrek ve oynak yýldýzlar bazen çizdiðim bir resim bazen çömeldiðim yerküre: kavisli yollarýnda ömrün, terk edilmiþ bir çocuk gibi beklediðim içimin yatsýsý ve yalnýzlýðýmýn vardiyasý deðiþ tokuþ ettiðim karanlýk bense düþ salkýmlarýnda salýndýðým kadar salkým saçak ruhuma tembihlediðim bir vazgeçiþe daha mahal vermemek adýna gözümden sakýndýðým nice insan.

Hoyrat bir rüzgar içimde tepinen, kuluçkaya yatmýþ adeta evren.

Hizaya gelmesi gereken duygular var saklý tutulasý bir manivela ve örselenmiþ yalnýzlýðým bazen gözümü diktiðim gök kubbe bazense horoz þekeri yiyen gecenin karartýsýnda saklý bir beþik salladýðým belki de içinde salýndýðým.

Muteber olan nice duygu nice insan ve ifþasý hayatýn dertop olmuþ yüreðime kefilim.

O izdiham tutuklusu olduðum.

O isyan kindar nefsinden taþan insanlarýn bense kuru kuruya seviyorum belki çok geç belki çok erken.

Tarhýnda evrenin, hadislerin verdiði huzurda…

Dik yakalý bir mevsim ve dik baþlý mizacým ama bildiðim bir þey var ki: ben doðrularýmdan asla ödün vermeden yaþadým yaþarým da.

Yaþaran gözlerim titrek siluetlerde saklý.

Yeþeren gözlerim ela benzeri bir rengi yeþile döndüren ne çok güzellik ne çok aðaç ve yaprak ve iþte çiçekler diktiðim içimin engin arazisi az sonra þakýrdayacak yaðmura geçiyor ne de olsa nazým ve sadece Rabbime bir o kadar sýðýndýðým belki de yere göre sýðamadým.

Saðdýcý günün geceden infilak etti edecek sözcükler.

Solumda saklý bir rüzgâr bazen üþüten bazense sevginin esaretinde huzura ereceðim ansýzýn.

Sýzlanmýyorum.

Sýzan gölgelerden medet ummuyorum.

Saðaltan çok þey var belki de sýðýnmacý bir yüklem ve onca gizli özne adeta özlemi tetikleyen ve iþte ruhuma serdiðim yorgan ve nasýl da yorgunum geceye erince eridiði kadar buzlarýn hala sevmekten medet uman bir garip abdalým iþte.

Meali olmayan duygular bazýlarýna metazori gelen ve sevgi ikliminden asla göç etmeyeceðimi sundum insanlara artýk kimse öcünü alan kimse acýsýný benden çýkaran.

Muhabbet etmek adýna gelmiþken dünyaya bizler…

Muhaberesi bitimsiz telaþýn ve nefsinin gölgesinde büyüyen insanlar ve kurusýký söylemler taþ nasýl ki yerinde aðarýr ve iþte tek tek kayýt alýyorum günün her dakikasýný þaþmayan bir ibre ve ibare pýþpýþladýðým ne ki içimdeki yetim çocuðu piþman deðilim üstelik sevdiðim için bunca insaný karþýlýðýnda aldýðým cevaplarsa adeta yüzüme çarpan tokatlar gibi ve açýk kapý býraksam bile kapýyý çarpýp çýkanlar var.

Þekilden þekle girenler.

Görüntüsü haným hanýmcýk bazense soytarý esintiler.

Mert yüreðim bazen eksik olmayan matem ve meltem artýk ne ara toplayacaksam ardýmdan sökün edenleri nasýl bir izafi metin haline getireceðim hani salkým saçak söylemleri?

Ýçimin yarasý ve yamasý.

Hüzne eþlik eden sesler bazen ket vurulan yaþama sevincime bilsem de birilerinin önüme her halükarda set çekeceðini payýma düþeni fazlasýyla yapýyorum ve atýl yüreklerine tohumlar ekiyorum insanlarýn ve uyurgezer imgelere raðbet etmeden uykumu böldüðüm kadar hýzlýca alt yazý geçiyorum geçen güne ve ömre.

Bir isyan bazen kulaklarýmý çýnlatan.

Serzeniþte dahi bulunmuyorum asla da alýnmýyorum üstüme.

Sezilerim kýrlarda açan gelincikler gibi ve ezik deðilim ezmiyorum da kimseyi bir çiçekse dokunmaya dahi kýyamazken topraðý öpüyorum ve fidan misali çýkan filizlere ve her yeni güne eþlik ediyorum geceyi katýksýz sevip de deðerlendirdiðim kadar gündüzümü de torbaya koyup istiflediðim duygularýmdan cümleler örüyorum.

Bir milatsa her yeni gün bir de miadý dolmuþken mazinin.

Mizacýma aykýrý her söylem canýmý yaksa da yanýp parlamýyorum ve içimdeki ateþi söndürmek adýna kova kova cümle derliyorum çünkü beni bana sunmalý her insan ve beni bana sevdirmeli.

Asla da taviz vermediðim ölçüde tayin ettiðim güzellikleri bir bir taþýyorum yeni güne ve asla da izah edemeyeceðim sýkýntýlardan sadece Rabbime sýðýnýyorum.

Yanýp sönen ýþýklarý þehrin ve ulvi duygularla kat çýktýðým maneviyat ve ben durduk yere saklý tutmuyorum yaþama sevincimi gerçi gün sonunda tüm enerjimi çalýyor insanlar ama…

Çakma sevinçler deðil içimi iþgal eden.

Çat kapý sözcükler hiç deðil zannýmca.

Çaldýran savaþýnda yenik düþen bir savaþçý hiç deðilim sadece bildiðim doðrularý savunuyorum ve sadece cümleler kurmakla kalmýyor nice basamak çýkýyorum hidayet öncesi caný yandýkça daha mutluyum en azýndan deðerimi saklý tutuyor evren ve biliyorum kimseye benzemediðimi gerçi önüne gelen her þeyi kolaylýkla savunabiliyor ama beni ne avutacak ne de savunmamý yapacaklara ihtiyacým elbet sezilerim ve iç sesim ýþýk tuttukça sadece duygularým serpilmiyor ben de büyüyorum ve gözümde büyüttüðüm insanlarýn gerçek yüzlerini görüyorum.

Bu baðlamda hiç olmadýðým kadar huzurlu ve müteþekkirim evrene ve kýyýsýndan dahi geçmediðim nerede nice zulüm varsa zalim olmak yerine mazlum olmanýn tadýný çýkarýyorum elbet beni Ýlahi Makama da yaklaþtýrýrken acýlar ve içimi açtýkça daha çok seviyorum hem Rabbimi hem kendimi ve koruyucu varlýðý ile bana tek sahip çýkan ve yalnýzlýðýmý sonlandýran sadece O iken…