Düþlerime sadýk olduðumu bilmiyordum çünkü her düþ içine düþülesi bir tuzaktý nezdinde gerçeklerin ve kopçasý kopan alt belleðime yöneldim ne de olsa saklý her öðe benim için vazgeçilmezdi elbet alt belleðimde.

Sakata gelense hep bendim ve ne var ne yok, bir ömür hem inþa ettim hem de bir anlýk öfkemle yerle yeksan ettim diktiðim kuleleri üstelik bileðimin hakkýyla edindiðim meskenler hatta sayýsýz cennetti her biri.

Sözcüklerimin nereye gideceðini kestiremiyorum ama serbest dalýþla seyrindeyim yazýlmasý an meselesi ne ise müdahale etmiyorum kalemime…

Bir kalemde neler sildim ben neler ve kimleri gördüm aklýmýn zifiri izbelerine yine de düþlerim aralýksýz hatýrlatýyor bana unutmam gereken her ne/kim ise aralýksýz gördüðüm düþlerle kopamýyorum geçmiþimden ve en sýk gördüðüm rüya-daha doðrusu kabus- ve bir türlü diplomamý alamadýðým amfilerde verdiðim mücadelenin ertesinde yenik düþtüðüm sistem.

Belki de içimdeki o iþlevini yitirmiþ sistemdir beni benden eden ve daha dün gibi…

Ýþ yerimle olan gönül baðým ve dosyalarý ve tüm iþlemleri bir evlat gibi baðrýma bastýðým zamanlar ki te-cetvelinde hayli bonus yüklendiðim ve bütçe analizinde zirve yaptýðým daha dün gibi yine.

Dünümü yarýn bildiðim kimi zaman.

Ve günden koptuðum.

Yarýnda saklý olasý maðlubiyet ve maðduriyet.

Kalemsiz geçen bunca zaman hani nerede ise hayatýmýn dörtte üçüne yayýlan ve sadece kitap okumakla yetindiðim derken kitaplarý görmek bile istemediðim cehalet yüklü birkaç senenin nezdinde kalemin bana hükmettiði.

Günlerdir fiile dökemediðim duygular ve düþünceler ve yazdýðým hiçbir þeyi beðenmediðim gibi kendimi fenasýyla cezalandýrdýðým ve geri dönüþümü olmamak kaydýyla çöp kutusuna boþalttýðým zaten beðendiðim hiçbir þey yok son zamanlarda en çok da kendimle ilintili ve kusur gördüðüm sayýsýz özelliðim hem fiziki anlamda hem de zihinsel ve düþünce bazýnda nerede ise kendimi yerin dibine soktuðum.

Vazgeçmek adýna mücadele verdiklerim hayatýmýn son on yýlýnda özellikle kendimle olan mücadelemde bir yenik düþtüðüm bir de geçici zaferlerle kendimi kandýrdýðým ve baþarýsýz insan iliþkilerimde sadece ve yine kendime yüklendiðim.

On yýl evveline kadar her hayalime hakkýyla sahip çýkýp üstüne üstük gerçekleþtirmemin ertesi kolaylýkla olmasa da gömdüðüm baþarýlarým nihayetinde çok sevdiðim bir malýmdan olduðum ve nice insan ansýzýn dönüp giden üstelik onlarý hayatýmýn her döneminde sevmenin ve sahiplenmemin ertesi terk edilen taraf olduðum üstelik hem kan baðým olan nice insan ve kan baðým olmasa bile kardeþim gibi benimsediðim.

Maddi anlamdaki yitimleri de ekledik mi…

Kaç gündür takýþtýðým iç sesim ek olarak dýþ ses.

Olasý ne varsa artýk benim yapabileceðim bir þey olmadýðýna kani olduðum yine de aralýksýz çabaladýðým ama bir kayýp olarak belleðimde kayýtlý olan nerede ise her þey.

Rengimle müstakbel bir gelincik olabilirim ve pembeden beyaza döndüðüm.

Belki de karanlýk günü bile tehdit eden ve içimdeki enginliði sýð bir koya dönüþtüren akabinde ansýzýn susuveren ve bana küsen kalemi de yatýrdým mý masaya ötesinde nerede ise her gün masaya yatýrdýðým illa ki kendim ve gereksiz sýkýntýlarla muhatap olmanýn neticesinde hayattan bayaðý uzaklaþtýðým ve de kendimle zýtlaþtýðým.

Hüzün nehri.

Fýrtýna koyu.

Gök cisimlerinden kara delik.

Bense yeryüzünde yaþayan bir canlý olarak gözümde canlandýramadýðým hayaller çünkü rest çektiðim pek çok þey eklendi bu kervana.

Gönül rotamsa hislerimden arýndýðým ve dünyadan koptuðum ve soðudum ve kalemin na’þý her gün burnuma ve zihnime kötü kokular taþýrken kalemin mahcubiyet ile pembeleþtiði bense zindanýmda karanlýðý günün her saatine taþýrken.

Kelime anlamýyla hiçlikle iþtigalim varlýk baþlýðý altýnda en çok zihnimle gurur duyarken kendime yönelttiðim oklar ve baþýma dayadýðým silah elbet kalemin bir tehdit unsuru olduðuna binaen üstüne üstük payýma düþen ne ise alt edemediðim ve kendimi kendim iken kara listeye aldýðým.

Dokusu belki de hayatýn ve yumuþak bir iniþten ziyade kendimi boþluða býraktýðým ve uçurumun dibine çakýldýðým ama hala ölmeyi beceremediðim ama ölü ruhumla ölü yüreðimle bedenimin hiçbir iþlevinde þevk veren bir pýrýltý da yok iken.

Geçenlerde uzun bir yürüyüþe çýkýp kendimi kitapçýlarda bulduðum ve bol bol ter atmýþken bol bol da cebimi boþalttýðým ama yetinmediðim gibi aldýðým kitaplarla okuyup da beðenmediðimi de görünce elbet sadece ve yine kendime kýzdýðým.

Kýzgýn Temmuz güneþi ve kýzgýn ben ve kýrýlmaktan yana artýk kýrýlacak bir yanýmýn da kalmadýðýný görüp hissizleþtiðim þu son on gün ve bunca yazý ve þiiri nasýl kaleme aldýðýma þaþýp üstüne üstük kendimle olan barýþý anlaþmamda tek taraflý bozduðum ve altýna imzamý attýðým: hayattan ve edebiyattan istifa dilekçem.

Yaz mevsimi zaten sevmezken ve…

Sefil kalemim usulca bana ‘’yaz’’ diye haykýrýrken ve sesini susturmak adýna üç beþ sayfa yazýp kendi ellerimle kafasýný ezdiðim kalemim ve yazdýðým onca sayfayý tek tuþla uzay çöplüðüne gönderdiðim çünkü hiçbir hayalimi gerçekleþtiremeyeceðime kanaat getirip anamýn ak sütü gibi helal onca hayali bu sefer kendi ellerimle ben sonlandýrýp her konuda kendime hatta tüm dünyaya olan inancýmý yitirdiðim su götürmez bir gerçek.

Detaylarla mutlu bir insan iken resmin geneline bakýp her þey sonsuz bir boþluk olarak gördüðüm son zamanlarda dünyada ne iþe yaradýðýmý da çözemediðim gibi varlýðýmla yük olduðum bir dünya teorisini desteklercesine her þeye boþ vermenin da bir yansýmasýdýr iþte bu yazý.

Umudun tetikleyicisi ve de…

Elbet Mevla’mýn varlýðý ve O’nun bana verdiði güç ve de iman gücünde saklandýðým ve salýndýðým dünyada bazen salkým saçak bir yerlere serildiðim ve dokunmadan yaþamak adeta hayata ve bir adým sonrasý okunmadan üstelik okumalarýmýn verdiði sonuç iken yazma isteðimin tuzla buz olduðu.

Hayallerimi hep baþka insanlar çalmýþken bir seferliðine de olsa ben çalmýþým fazla mý en çok da hayal gücümle övünürken içine düþtüðüm o kara delik yutmuþken içimde saklý ne varsa ve dýþa yansýtamadýðým onca detayýn da özeti iken yeniden ayaða kalkma çabamla bir anlamda yeniden doðmak elbet kalemin de mucizevi esintisi ve varlýðýnda beni tek ihya eden iþte bu meçhule ve tüm evrene duyduðum sevgi ve inanç ve güven…

Ve evet, kim bilir kaç defa daha yýkýlacaðým ve kim bilir yine güvendiðim daðlara ne çok kere kar yaðacak lakin soðuðu ve beyazý hep sevmiþimdir ben üstelik hüzün ve acý bohçamda bol miktarda duygu biriktirdiðim kadar son on gündür içimde hâsýl olan o birikintiyi kâðýda dökmekten baþka çarem yok iken elbet sizlerin varlýðýna duyduðum inançla tüm doðallýðýmla kaleme aldým yine yazýmý ve doðaçlama bir yenilgi ve hayal kýrýklýðý ve unutulduðuma dair geliþtirdiðim inançla aslýnda ben iken beni ve hayatý unutan…