her günümü tabutlayıp
aklıma sığdırdıkça,

kainatta zamanlanmış bütün algılar 
kendime avladığım,
düşünceyi içiriyor.

beni buluyorum;
uçurtmalar uçurmadan
beynim dolanmadan,

menziline varıp
hakikatı memnun etmek için,

hayallere dayanmış
saatlere yazılırken,

nefsimi azarlayıp 
korkularımı ezen gizli deniz.

bu şekilde sağlıyorum 
içimde büyüyen savaşıma
adaleti yeniden getirecek barışı,

bu yüzden ateşi üfleyen
dudaklara aşığım,
 
şüphelerimi delen 
Ey! ilahi kudret

bana gülümse 
zorluğa kıldığın ömrüm,
yağmur suyunu içsin.

çığlıklarım tutuşmasın 
kanlı bir gecede 
ölüm okşarken yalnızlığımı.



( Ölüm Okşarken Yalnızlığımı başlıklı yazı nevzat-taski tarafından 2/21/2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.