Zaman Zayıflığıma Kükrüyor
yine sessizce ayrılıyorum bu şehirden
ardımdan gelen hüzünler'imle,
kopup gidiyorum
baharın sıcacık kollarından.
dikildiğim her pencerede
rüzgarın getirdiği fırtınayla
sonsuz acılara bölünüyor insanlığım.
ellerim üşüyor
yalnızlığa bölündükçe
ağlayan gözlerim.
değeri yok bu yaşamın
adil değil bu düzen
dünyamız gülmüyor artık,
şu yüzü parçalanmış
buruşuk yüzü görmekten,
kayıp giden bir yıldız gibi
hissediyorum kendimi...
gözlerimi nereye çevirsem
umutlar bir yığın acı olmuş.
uzak mesafelere çekilmiş
bütün duygular.
kötü yaşam kabuğunu kırmış
zayıflığıma kükrüyor.
sarıldığım her el
çekiyor kendini yavaş yavaş....
yılgın bir savaşçı gibiyim
şairliğine gömülmüş
oradan bakıyorum
bu çürük yaşama....
NEVZAT TAŞKIRAN
(
Zaman Zayıflığıma Kükrüyor başlıklı yazı
nevzat-taski tarafından
30.08.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
