gözlerimin derinliğine inmiş hüzün
yüzümde kırılıp giderken,

yaşamda kaybetmenin 
acısını sürüyor
ağlayan bakışlarıma.

ıstırabını hissettim;

ciddiye alamadığım
bu yalancı dünyanın,

sahip olmanın doğurduğu
arsız isteklere
eğildi aklım.

ve zıtlığın mantığına alıştı
yitirdiğim insanlık.

kaderin sahnesi 
karanlık kuyulara düştükçe,

yaşam bende biçim değiştirir
öfkesini içime kusarak.

bozuk yargılar kurulur
her düşüşümün ardından,

zenginleşmek ister
kendi öz gerçeklerim

düşlerin cennetinde kaybolur
körelmiş zihnim.

kuşluk vakti güneşinde
dirilir cehennemim
ihanete dönüşür çirkinliğim.

süslü vaatlerin kuşattığı
pencerenin ardında

dişleri öfkeyle kamaşan 
bir çocuk gibi sarılırım günahlara,

zaman gözlerimde tazelenirken.

( Kayıp Kimliğimin Öfkesi başlıklı yazı nevzat-taski tarafından 9/13/2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.