Zor Aşk
ZOR AŞK
Neden hiç söz dinlemez, neden mekansız olur
Duygular yerli yersiz, böyle zamansız olur
Aşk dediğin hep mi zor, hep mi imkansız olur...
Neden tutmaz ellerim, koşarımda durmadan
Yollarımız bir yerde kesişmez hiç tek bir an
Bir ebedi mahkumum benliğim onda tutsak
Hem yakın nefes gibi, hem yıldızlardan uzak
Söz geçmiyor kalbime, vurulmuyor aşka gem
Tutuldum tutulalı benden ayrıldı gölgem
Esir alıp aklımı, mesken tuttu geceyi
Sundu altın tepside bir çetin bilmeceyi
Gözlerim gözlerinin esrarıyle boyandı
Bir bıçak ki bakışı ta kemiğe dayandı
Geçtim kendi kendimden unuttum neydi adım
Hayallerim gayesiz ve attığım her adım
Faydası yok bilirim büründüğüm matemin
Ne yeridir eyvahın, ne zamanı sitemin
Farzet gönlüm rüya’ydı, ortasında uyandın
Bir periydi gördüğün, bir an ismini andın
Gitme artık peşinden mümkün değilse tutmak
Ne kış ne yaz ne bahar, en son mevsim unutmak.
Şimdi binbir ah ile indirme kaşlarını
Bilmez misin bu yol sarp, bu yol amansız olur
Çekil loş bir köşeye bırak gözyaşlarını
Bu kez belki alevsiz, belki dumansız olur...
a.t.a
08.11.2010 (
Zor Aşk başlıklı yazı
Ahmet TURGUT tarafından
9.11.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
