290- Yüreğin Körleşmiş
Ne olur bu gün dokunmayın bana
İnanın çok doluyum suskunluğuma
Halbu ki ne hayaller kurmuştum
Bir dokunsalar haykıracaktım tüm insanlığa
Yüreğimin yangınlarını dökecektim ortalığa
Kim ne kaparsa kapsın alıp götürsünler
Umrumda bile değildi isterse assınlar
Elimde olmayan bir neden
Tarifi olmayan bir düğüm takıldı boğazıma
Konuşsam belki yıkılacaktı dünyam
Belki de hayata geçecekti gördüğüm rüyam
Meğer öğle yanılmışım ki
Millet benden çok ötelerde benden de dertli
Sıra sıra döküldü dilleri
Anlat deseler anlatayımda hangi birini
Herkesin yüreğinde küçücük bir sevgi
Karşılığı da yok tam körü körüne
Bu ne biçim sevda yarab yok ki tarifi
Bitmeyen saatler can katar ömrüne
Ulan aptal kafa zamanımıydı şimdi
Susacak ne vardı eline ne geçti
Yıllarca beklediğin yar gelmişken
Aldığın nefesten daha da yakın
Sarhoş mu oldun kör kütük
Sen bu kafayla gidersen daha çok yanarsın
Senin gözün değil yüreğin körleşmiş
Anladım kardeşim sen adam olmazsın
17.09.2010
(
290- Yüreğin Körleşmiş başlıklı yazı
Necmi Yaprak tarafından
18.09.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
