Köylerimiz ayrı yerde olsa da
Bir zamanlar üç köylü arkadaştık
Birisi damarımıza bassa da
Ne küfür ederdik, ne de dalaştık
Sorsanız vallahi tarif edemem
Günler isimsiz, bilmedik sıfatı
Lakaplar yarışıyor aramızda
Kimse çekemezdi böyle afatı
Kimine göre başıboş serseri
Kimine göre parasız avere
Almayı öğrenemedik nedense
Yine de tükenmedik vere vere
Siyaset nedir bilmezken gönüller
Bir baktık üçümüz ülkücü olduk
Babama göre de kafir yoldaştık
Neler varsa küpümüze doldurduk
Aslında benim derdim okumaktı
Bir gün bile düşmezdi elden kalem
Hakkı'nın elinde inleyen sazı
Hasan'ın ki erişilmeyen alem
Gün oldu susuz kaldık, dilenmedik
Küfür edene bile bilenmedik
Üçümüzünde tek sevdası vardı
Allah'ın yarattığı bize yardı
Ne kadar uzak kalsanda beladan
Felek bırakmıyordu yakamızı
Çil yavrusu gibi dağıttı bizi
Türküler yürekte ince bir sızı
Otuz yıl öksüz kaldı türkülerim
Boyumuzu geçmiş fidanlarımız
Telaşlı geçen hayat ülkümüzün
Gölgesinde uyukluyor sevdamız
Otuz yıl sonra ilk defa bir araya gelen eski dostların anısına karaladım.
10.07.2013
(
637- Bir Zamanlar Üç Köylü Arkadaştık başlıklı yazı
Necmi Yaprak tarafından
10.07.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
