641- Cemal Abi
CEMAL ABİ
Şu adam kim
Masada tek başına oturan
Kaşları çatık
Kel kafalı olan
Hooop
Biraz yavaş ol bakalım arkadaş
Ona asla laf söyletmem
Bakmayın şu anki haline
O bizim Cemal abimiz
Emekli öğretmen
Görüntüsüne aldanma
Bak bana
Elli beşi devirmişsem bir hesapla
Ben onu on yaşımdan beri tanırım
Ne zaman başım sıkışsa
Hemen onu ararım
Sen bizim kasabayı bilir misin
Derenin karşısında
Züferbey mahallesini
Bağlara çıkan yolda
Yaşar amcanın kahvesini
Hemen onun arka sokağında
Tek katlı ahşap binada
Yaşlı anasıyla kalırdı
Babasını hatırlamıyorum
Galiba küçükken rahmetli olmuş
Bazen Yaşar amcanın kahvesine takılır
Bazen de bağ bahçe işleri yapardı
Ne yapsın garibim
Beş on kuruş ekmek parası
Çok sevdiğim bir yönü vardı
Kimsenin işine karışmazdı
Esas adı Cemalettin
Büyükler Cemal diye çağırdığından
Biz de öyle bildik
Koskoca mahallede
Bir tek o vardı okuyan
Üzerinde siyah bir takım elbise
Beyaz gömlek
Ayakkabısı
Hatta kravatı bile siyahtı
Biz mahallenin altını üstüne getirirken
O bizim halimize gülüp geçerdi
Yaramazlık yapsak da
Saçlarımızı okşardı
Bir keresinde
Komşunun bahçesine dalmıştık
Canımız erik çekmişti
Adile teyze bizi fark etti
Kaçarken avlunun çitlerini yıktık
Tam sokakta Cemal abi
Öylece kaldık
Adile teyze Cemal abiyi görünce
Bizi unuttu
Oğlum nasılsın
Annene çok selam söyle
Akşama oturmaya geleceğim
Biz Cemal abinin etrafında
Tek tek yüzümüze baktı
Üçümüze de Kemalettin Tuğcu’nun
Hikaye kitabını verdi
Alın bunları okuyun
Okuduktan sonra
Arkadaşlarınıza verin dedi
O zamanları aklım almazdı
Tek gözlü evde
Gaz lambalı gecelerde
Çeşme bile yoktu bahçede
Bir kere olsun
Adamın üstü başı kir olsun
Hep filinta gibi gezerdi
Hafif kıvırcık gür saçları vardı
Nedense hiç bıyık bırakmazdı
Sakallı halini hiç görmedim
Nasıl, ne ile okudun
Bir duyduk ki öğretmen olmuş
Vay be bizim Cemal abi
Sırf onun gibi olmak için
O mahallede okuyan gitti
Sen de beş
Ben diyeyim on senede
Kimse kalmadı mahallede
Hey arkadaş
Şimdi bak bakalım masasına
Kaç kişi var etrafında
Yahu arkadaş bir laf söyledik
Sen adamın hayatını anlattın
Neymiş bu Cemal abiniz
Gidelim bari masasına
Biz de içelim birer çayını
Hem tanışırız
Birazcık oradan buradan atışırız
Kardeş sen belanı mı arıyorsun
Neymiş o atışırız, sataşırız
Senin neyin var ki
Cemal abinin her zaman çayı içilir
Hele sen biraz dur
Anlatacaklarım daha bitmedi
O gördüğün adam var ya
Atmışını geçti
Hiç boş durmuyor
Adamın yapmadığı iş kalmadı
Paraya para demiyor
İstese gider villasında kalır
Kalbur üstü kişilere takılır
Ona rağmen her akşam
Yine bu kahveye gelir
Gazeteleri göz gezdirir
Muhabbetse muhabbet
Oyunsa oyun
Önüne geleni eğlendirir
İstersen otur şu köşeye
Seyret bakalım
Yanına gelip gidenleri bir sor
Belki de çoğunu tanırsın
Nasıl bir adam olduğunu
O zaman anlarsın
23.11.2013
İki kişinin kahve önünde ki muhabbeti
(
641- Cemal Abi başlıklı yazı
Necmi Yaprak tarafından
23.11.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
