Anlamını yitirdi kayboluşlarım ,
Hiç olmadığım kadar huzurluyum
Lakin senden sanaydı hep sebepsiz kaçışlarım.
Anayasaydın yüreğimde astığın astık, kestiğin kestik,
Her dolanan günün ardından ilmek, ilmek,
Çözülüp dağılıyor,kayboluyordum,
Amaç ise;
Biraz daha sen olabilmek .
Kurak yaz sıcağında nasıl bir bereket
Süzülürdün sıcacık, hiç okşamadığın yanaklarımdan
bırakarak tuzlu ve nemli bir iz
Tutmadığım içinde yıldızlardan dilek
Düşerlerdi gözlerimin karasına
Sönerlerdi tek tek
Ne dualar ederdim gözlerinin derununda
Tutuşurken cehennem
Yanmaya koşardım yanımda küçük kelebekler
Acırdı canım;
Yetmiş kılıç darbesinden titreyip kanarken yüreğim
Yer değiştirirdi yerle gök..
Tarife gelmez zamanlarda, olmadık ilahi vaatlerde
Okuyordum seni
Öyle ki artık,
Tanıyordum herkeslerden çok
Yaradana sığınıyordum daraldıkça çemberim
Kusuruma örtülmüştün,
Sıyrılırken sanki geceden başka bir ten
O kadar yalın, bir o kadar çoğul
Bazen her şeydin bazen sadece
Bende başka bir ben
Sadece İlahi aşktan sunulan bir zerrede
Pişiyordum kurtularak kendimden
Aşk- ı tecellinin izlerinde
(
Aşk I Tecelli başlıklı yazı
Ümit Seyhan tarafından
27.08.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
