Vazgeçtim tül kanatlı akşamlardan
Uğurladım güneşi 
Yalnız, düşkün gölgeleri 
Toplayarak ardından  
 
Yürüyorum 
Defalarca dönerek aynı miradan 
Terk edilmiş bir virane ki 
Kamburu çıkmış beyazlığın altından

Uzakta bırakılanlar ilk kez bu kadar uzak 
İlk kez bir kadeh dolusu umutsuzluk 
Yenilgiyi tadarken 
Bu kadar kolay geçiyor boğazımdan 

Sokak köpekleri ve vedalar 
Aynı izi bırakmışlar ardılarından
Yaşlı bir söğütün yorgun dalı
Bembeyaz yeni gelin gibi 
Uykudayken kargalar 

Bir kurtulabilsem
Doğurgan yıldızlar düşük yapıyor sarmalından 
Gecenin vefasız koynunda sevişirken
Aklını kaçıran kar taneleri
Tek tek düşüyor kirpiklerimin ucundan 
Aşk gibi, baht gibi siz de  
tesadüf ve hilelisiniz 
Ağlamam artık hiç yoktan 
Bilesiniz   

İçimde devrim tadında isyanlar
Paslı demirlere ne kadar sert vurulsa da 
Alüminyum taslar
Suça azmettiren 
Ne güçtü ne kavga ne de ihtiras  

Neye yarar bu saatten sonra itiraf
Nere uçar kar altında kelebek 
Yavaş yavaş unutularak ölmek 
Özgürleşmek değil midir biraz    

Ümit Seyhan 
( Kar Altında Kelebek başlıklı yazı Ümit Seyhan tarafından 18.12.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.