Online Üye
Online Ziyaretçi
Kalbimi uzatsam sana
Kanayan avuçlarımda
Kucaklar mıydın kalp atışlarımı
Sensiz her gece ben
Uykusuz gözlerime yatak yaptım yıldızları
Cevapsız kalıp
Susarmıydın yoksa sen
Gönül tepsimde sunsam
Soluksuz gözyaşlarımı
Ah bir anlayabilsen
Ancak güneş gözlerinde sönerdi
Dipsiz karanlıklarım
Bir görebilseydin
Nasıl da bitimsizdi olmazlarım
Hiç düşünmeden söyle
Alıp yorgun yüreğimi
Yüreğine bastırır mıydın
Ya hüzünlü gözlerini gözlerime
Kimbilir yıkardın belki de
Bir kerecik olsa bile
Sancılarımdan kurduğum kaleleri
Sevgi rengindeki cümlelerinle
Oldururduk olmazları bile
Ben kokan yanlarının
Ruhuma her değişiyle...
O zaman üşüyen yanlızlığımı
Pervasızca sererdim önüne
Sense dudak büker
Gülüp geçerdin belki de
Şimdi serin bir rüzgar esiyor
Yüreğimi senin yerine sarıyor
Sanki daha da hırçınlaşıyor
Sen kokan ellerimi
Bırakmak istemiyor
Ayrılık, gözyaşı ve hüzün
Senli dünyamda yoktu ki benim
Döndü bugün hepsi sılaya
Asıl vatanlarıymış meğer yüreğim
Gelip her toprağını
Bir bir öptüler kalbimin
Solduğum buğulu yağmurların akşamında
Sen geldin yine, apansızca aklıma
Ilık, ıpılık bir sancı oturdu şu sol yanıma
Biliyor musun ben,
O sancıyı bile sevdim senden sonra