Rüzgarla Sohbet
Önce, sessiz, sedasız, seyretti beni camdan,
Sonra bir hışım ile salladı perdeleri..
Uğultulu bir sesle, gelip geçti odamdan,
Bıraktı arkasında, dertleri, kederleri..
Ne var, ne yok dağıttı, masamdan devrildi mum,
Yere düştü kalemim, uçup gitti kağıtlar..
Yapayalnız odam da, huzur ararken ruhum,
Her duvarda bir başka yankılandı ağıtlar..
Gezdi, tüm odaları, yokladı birer birer,
Sanki hırçın ruhuna, bir beden arıyordu..
İlişince gözüne, duvarda ki resimler,
Bu kan çanağı gözler: senin mi diye sordu?
Eğilip kulağıma, bir şeyler fısıldadı,
Benmişim aradığı.. söyledi.. titreyerek..
Gözleri, karanlığın içinde ışıldadı,
Ve kayboldu o anda, yanımdan kükreyerek..
Kaldırdı, taşı, tozu, sağı-solu süpürdü,
Savurdu bedenimi, geçirip cendereden..
Benim olan her şeyi, peşi sıra götürdü,
Artık benimsin dedi: çıkarken pencereden..
19.06.2007
Ahmet Turgut Atlık
(
Rüzgarla Sohbet başlıklı yazı
Ahmet TURGUT tarafından
16.06.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
