Nazlı Yâr
Nazlı nazlı yürürken Maral’a benziyorsun
Yola diken ekilir gelemezsin nazlı
yâr
Felek bizi ayırmış ağlayıp gizliyorsun
Alna kader çizilir silemezsin
nazlı yâr.
Benden gittin gideli ben beni
arıyorum
Yüreğim köze döndü ateşsiz yanıyorum
Gördüğüm her yıldızı gözlerin
sanıyorum
Ciğerlerim sökülür bilemezsin nazlı
yâr.
Ebruli bir gecede kalemim duygu
akar
Odamda hasret yanar duvarları sen
kokar
Hangi melek suretin ruhum bedenden
çıkar
İlmik ilmik çekilir ölemezsin nazlı
yâr.
Nede çabuk unuttun gözyaşın
silişlerim
Aklımı alıyordu o eski gülüşlerin
İçinde uhde kalsın vedasız
gidişlerin
Bölük bölük yıkılır dönemezsin
nazlı yâr.
Adım adım geriye daha uzaklaşırız
Şimdi dönmek imkansız ahirde yaklaşırız
Vuslatın borcum olsun bir gün hesaplaşırız
Gözde hicran okunur göremezsin
nazlı yâr.
Her derde katlanırdım olmadı son
vuruşun
Sevgideki ihanet affedilmez
duruşun
Hesabı tutulmazdı aşkta üç beş
kuruş’un
Bir gün hesap sorulur veremezsin
nazlı yâr.
İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem)