Aþk denen duygularý ileri yaþlarda buldum.

Zor geldi bedenime vaktinden önce soldum.

Düþtüm nice dertlere çok ama çok yoruldum.

Anladým ki sonunda sevda bir imtihandý.

Oldum deli divane çýktým bilinmez yola.

Akýl baþta deðildi, savruldum saða sola.

Tutunmuþtum hayata ölüme çeyrek kala.

Yürüdüm aþka doðru yolda bir imtihandý.

Ýsyan dolu yüreðim çýkýlmaz bir sokakta.

Öfke dolu kalbimle haykýrdým bir çorakta.

Mutluluk dolu yarýn artýk benden uzakta.

Tanrý’dan gelen sevda kulda bir imtihandý.

Kolaydý aþký bulmak kavuþmaksa boþ hayal.

Piþmeyen bilmez aþký piþen kullara helal.

Olacaksa derin aþk ayrýlýk kesin kural.

Mecnun’un Leyla aþký, çölde bir imtihandý.

Boþ kalan deli gönlüm o bir gün seni seçti.

Düþünmedi derinden aþk þarabýný içti.

Ömür geçti, yýl geçti, mevsim geçti, gün geçti.

Aþký bulduðum o gün, yýlda bir imtihandý.

Bir düþ gördüm günlerce her yan her taraf gazel.

Soðuk bu kýþ gününde yaktý beni bir güzel.

Dedi ki: ‘’Boþa yanma, yüreðim bana özel.’’

Þu gönlüme taht kuran Selda bir imtihandý.

Gün oldu isyanlarda saçýný yoldu Macit.

Aþk denen fýrtýnayý gönlünde buldu Macit.

Baharýn melteminde artýk duruldu Macit.

Kapandý dünyasýna dingin görüldü Macit.

Gönüllerin feryadý dilde bir imtihandý.

Mehmet Macit

29.12.2023

Dikili/Ýzmir