Adımı çağın insanlarıyla
kıyaslıyorum
Pek bir anlamı yok artık
müsveddemin
İrademin ve size karşı
kendimde kaybettiklerimin
Unutarak karşı koymalıyım
bedenimle
Nüksederken harfler,
alfabeler cümle cümle
Bu bir çıkış yolu değil
Hiçbir kapı sen çıkana
kadar açık değilken
Sana kapısına giderken
açılan kapıyı kim kapayabilir?
Kaldırmalıyım yere düşen,
çıngırdayan ve kırılan hayallerimi
Bedelini ödemeliyim
insanların kölelikten çıkmaları için hülyalardan
Bilmeliyim kader nedir ve
nereye kadar bize eşlik eder
Bir adı olmalı kaderin
Adımızın bir kaderi mi
olmalı
Kendi ellerimle seçtiğim
kader ise beni bende tutan şeye başka bir ad konmalı
Eğer yaşamın adıysa kader
ölüm için hangi sözcükler var, hangi bahaneler..?
Hangi badireler var kıyısına
varırken en güzel manzaranın gözlerin karşısında
Tut şu kaderimden küçük
ellerimi
Sığın gökten büyük olan
koynuma
Birlikte bakalım göğe
dair içimizde ne varsa
Ne varsa gökte, içimize
dair ne varsa
Yaşamak! Demeliyiz, bir
lüks abiler!
Abiler ve abilerin abisi
Dediklerimi anlamalısınız
ve anlatmalısınız onların dilinde
Yaşamak neden bu kadar
lüks:
Neye, ne kadar ve niye?
Dediklerim abiler,
yolunuza dikilen heykeller
Bir insan için verilen
mücadeleler
Artan ve azalan rakamlar;
artılar ve eksiler
Keseler ve kefenler
Adı ne?
Anlamı unuttuk git gide…