Ellerinden belli oluyormuş bir kadın 
Ben ellerinden yapılmış koca bir yapıyım
Şimdi ne desem de tamamlasam kendimi 
Ne desem de bitse bu tasvirin yaşam hengamesi
Seni karanlıklardaki gölgenden tanırım
Ah Tanrım! Bu karanlıklarımı neden ben yarattım?
Seni benden diğerlerinden ayıran şeyi aramalıyız
Sende beni kalabalıklaştıran, yalnızlaştıran ya yaşamımız
Ben adımı sen söyleyince hatırladım
Neydi miras olarak konan yüzyıllardır yeryüzüne anılmayan, aranmayan 
Ve arınmayan adım?
Ne olabilirdi ki enkazları bende toplayan kadın
Şimdi ellerini alıp göğsüme bastırmalıyım 
Bastır kostalarıma da kırılsın yalnızlığım
Kırılsın yanlışlığım 
Bitsin kargaşalığım 
İnsanları soyutlaştırdığım 
Bu düşünce bana kimden yar diye sorayım
Hangi şiirdi benim yar diye koynumda sakladığım
Oysa annemden öğrenmiştim yalnızlık geceleri biter diye 
Şimdi bej bitiyorum gece hep aynı yerde
Gözkapalarıma vurulan son kullanma tarihim miydi 
Neydi beni onlardan ayıran günü geçmişliğimin rakamı
Sensiz kalınca her şey biter sandım
Oysa yeni başladı kaslarımın yırtılması
Yeni başladı gözlerimden akan yağmurun mevsimi
İçime ekilen bütün acılar çıkıyor yeryüzüne
Durun daha da ileriye gitmeyin diyorum
Öldürdüklerim sular içinde 
Kefenleri ile çıkmış yeryüzüne
Topraklar kaymış 
Gökyüzü artık dar geliyor ciğerime
Dağlar aşılmış bir bir
Ayaklarımı bağlayan bendeki hangi mucizedir
Yaşamaksa yaşamak tamam ama
Gel bitsin bu viran olmuş yeryüzünün kiri
Söyle artık adımı dinsin bu kıyamet 
( Adımı Söyle Bitsin Bu Kıyamet başlıklı yazı Efrahim tarafından 21.08.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.