Yerlisiyim şehrin ve mevsimin ve iklimsiz kalender yüreğin de meşrebi iken oynak notalar…

 

 

 

Rakkasesi hüznün

Ve gümleyen şehir vapurlarını ıslıklar

Martılar;

Aşkın nidalarına serilir ayaklar.

 

Künyesi kayıptır şehrin ve mısraının

Şairinse şiarıdır sözcükler.

Bazen ketum

Bazen ruhsuzdur gece:

Günse devinen

Acılarsa saf tutan sınırlarda

İhlal eden kimse aşkı ve şairi

Elbet nemalanır öfkesinden bulutlar şairin

Hüzün besteleri çalkalanır mısraların çatısında

Nidalar eker Tanrı

İsyankâr bir kuş olsa bile martı,

Eksiden başlar yolculuk

Artıya gizlenir

Atıl yüreklerde bir kafes

Uyruğu da yoktur acıların

Şiirler ve hüzün mayası mevsimin

Körükler de körükler heceler.

 

Kaskatı kesilen zaman ve mekân

Gel gör ki zamansız ve mekansız

İlla da tutarsızdır aşk.

Tutuşan gecenin etekleri

Tünedikçe en tepeye

Bazen bir şadırvan

Bazense yatıya kalan hüzün ve hazan

Şehrin infilakı saklıdır şairin yüreğinde

Farklıdır şair hem de nasıl.

Öykündüğü sadece kendi kalbi ve asi ruhu

Asil bir rüzgârdır şiir ve şehir

Mevsimler suskun kimi zaman

Aşksa nüktedan ve cefa yüklü.

 

Beyitleri üfler aşkın harında

Yalnızlığı kürer heceleri ile

Susar da susar

Ve ansızın infilak şair

İnhisarında bilinmezin

Sinyal veren gizin ve yalnızlığın

Şahıdır aşk

Şüheda dününde saklı bir methiye

İman gücünde saklı muhtevası umudun

İnancı ile gazeller okur

Aşkı ile bir uçar bir konar

İfa ettiği ise sadece yürek sesi

İfşa ettiğin binlerce iklim ve kimliği

Dokunulmazlığı vardı ne de olsa.

 

Yazmadığı kadar

Mutsuzdur

Yazdığı kadar mutlu ve nüktedan

İçine çektiği her mısrada saklı hazan ve huzur

Bir güvercinin kanadında yaşar da yaşar

Yaşaran gözlerine kubbenin asılı kalır

O bitimsiz iç sesi

Bazen varla yok arası kimliği ile atar yüreği aralıksız

Ve atar bazen sessizce.

 

Aşk da şair de uzağında her şeyin

Bir o kadar iç içe

Kefil olduğu ise hüznü

Kâfi gelmese de şehir ve şair

Galip gelense hep umut ve şiir.

Tefe koysa da rüzgâr

Yaşar ve yazar

Elbet gittiği yere kadar

Yakar da yakar mektupların ucunu

Posta güvercinleri ile yaşar ve sever şair

O son şiir ki…

 


( Şair... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 1.10.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.