Online Üye
Online Ziyaretçi
Karşıma Nazif’e Çıktı Sevindim
Şukufe’yi az önce terk ettim
Karşıma Nazif’e çıktı sevindim
Gönlümdeki yarayı gördü sardı
Beraber çıkalım dedi evet dedim
Ömür gelip geçiyor artık
Bir koynunda yatan olsun ihtiyarladık
Bazen başımızı böyle taşlara çarptık
Seni severim dedim bende sev dedim
Suali açıktı yanlışa yormam
Öküz altında buzağı aramam
Sıcak koynunda yatarım kalkmam
Sana Kuru fasulye yapayım dedi severim yap dedim
Dedi üzülme sararım kalmaz yara
Silerim yüzünde kalmaz kara
Sıcaktır koynum senin için işte bura
Yaslandım koynuna hararet yükseldi dedim
Dudağında yangın varmış görmedim
Yandım da bir şeyler diyemedim
Yanıyor hala yemek dahi yiyemedim
Ben söndürürüm dedi sen bilirsin
Söndürmek senin işin dedim
Gerçi değişen bir şey olur mu olur
El değişse de gönülle güzel olur mu olur
Kul bu bazen aradığı kendini bulur
Az daha yaklaş yanıma gel dedim
Hicran kucağına düşmeden
Nazife’nin kucağına düştüm
Ben severken çok dürüstüm
Kapatalım ışıkları loş ışıkları gördüm
Biraz sonra mangalda pişer kebap
Candan seveni sevmek sevap
Bir arıza çıkmaz inşallah yanmaz kebap
Mangalda kebap pişirmene hayranım dedim
Mehmet Aluç