Online Üye
Online Ziyaretçi
Buldum
Aşkın ateşi yaksa da özümü
Kendim taşırım bu közümü
Nardan serindir aşkın ateşi
Hakka döndürür yüzümü
Arar dolaşırım sırrında
Yanar dururum fırınında
O cananın karşısında
Söylerim aşkla sözümü
Hak verdi kulun gönlünde
Aşkın tatlı sözü dillerinde
Çöllerde acem illerinde
Dolaştırır açar bu gözümü
Dünya malında el etek çektim
O cananın bahçesinde gezdim
Gülüşünde aşkın badesini içtim
Sarhoş gezdim asmadım yüzümü
Aşk kul eyledi beni hakka
Kim demiş kula aşkını sakla
On liraya da gelmez bakla
Bende yedim ekşi üzümü
Aşkla muhabbet gitmiş
İnsanlık dersen bitmiş
Nefes almak hayat değilmiş
Zulüm içinde açamadım elimi
Giden kalmadı dostun iline
Dünya malını takmış beline
Ahrette ne düşer ki eline
Ateşe dönmüş insan yüzünü
Rızka zaten Mevla kefil
Sanki kul kalmış sefil
Bunca hırsla zaten olmuş rezil
Hayrın diliyle yaşayamadık hüznü
Bende bu yolun içindeyim
Ne söylesem ben deliyim
Başka daha ne söyleyeyim
Söylenmedik sözlerle bulamadık özünü
O canan ki dilberi Rana
Dokunur bakışıyla bu cana
Bende severim hem de yana yana
Yanar iken öptüm yüzünü
İnsan acizliğiyle kuldur
Aşk ise ona yoldur
Cananla o nefsi öldür
Buldum aşkla ters yolun düzünü
Mehmet Aluç