“Þiiri þiir yapan iki öðe var: Þiddetli tutku ve yetenek, yani þiir yazmaya elveriþli olan þair mizacý.” Diyor bir usta.

Hepimiz güneþin batýþýndaki ihtiþamý, baharýn geliþindeki zerafeti, çiçeklerin kokusundaki letafeti, dalgalarýn sesindeki ahengi, sevgilinin gözündeki büyüyü ve daha nice güzelliði görür ve hissederiz. Ama bunlarý anlatmaya gelince þöyle bir duraklar, þair mizacýmýz yoksa, güzel sözcükler aramaya baþlar, sonra da birkaç kuru kelimeyle geçiþtiririz duygularýmýzý.

Þair farklýdýr hepimizden. O, güzellikleri görünce bizim gibi kelime aramaz. Hemen geliverir kelimeler ardý ardýna. Bizim gördüðümüz, hissettiðimiz; ama söylemeye kelamýmýzý yetiremediðimiz þeyleri dile getirir þair. O anlatýr bizim yerimize.

Kendinde “þair mizacý” olan herkes þiir yazabilir. Þiir kimsenin tekelinde olmadýðý gibi, her þiirin de þaheser olmasý mümkün deðildir.

Bakýnýz birçok büyük þaire. Kaç þiiriyle tanýnýrlar? Birkaç þaheser yanýnda birçok sýradan þiirleri vardýr. Unutmamak gerekir ki bir tane þaheser þiire ulaþmak için onlarca sýradan þiir yazýlýr.

Günümüz þairlerinin etkilendiði en önemli usta þüphesiz Orhan Veli’dir. Zaten Orhan Veli, sýradan bir cümlenin bile þiir olabileceðini bize göstermiþ, þiirin sanattan ibaret olmadýðýný anlatmýþtýr.

“Yollar ne kadar güzel olsa,
Gece ne kadar serin olsa,
Beden yorulur,
Baþ aðrýsý yorulmaz.”

Þiirinde olduðu gibi Orhan Veli çok sýradan bir konuyu, bir cümlede, cümleyi bölüp alt alta getirerek þiirleþtirmiþtir.

Þiiri bu kadar sýradanlaþtýrmak doðru mudur? Bu ayrý bir konudur ve ayrýca ele alýnacak, çok tartýþýlan bir meseledir. Biz, genç þairlere yol göstermek adýna iþin daha farklý yönlerini ele almak istiyoruz.

Az önce dedik ya, bir þairin birçok sýradan þiiri vardýr diye. Orhan Veli’yle baþladýk, ondan örnek verelim. Bu þiiri kaçýnýz duydunuz:

Aðaca bir taþ attým,
Düþmedi taþým,
Düþmedi taþým.
Taþýmý aðaç yedi;
Taþýmý isterim,
Taþýmý isterim.

Evet, bu bir þiirdir. Þimdi diyeceksiniz ki “Bu þiirse ben de “Sultan’uþ-Þuara”(þairler sultaný) yým.

Orhan Veli’nin þu þiirini hepimiz duymuþuzdur:

Aðlasam sesimi duyar mýsýnýz,
Mýsralarýmda;
Dokunabilir misiniz,
Gözyaþlarýma ellerinizle?
……

Ýþte þair budur kýsaca. Her konuyu, her þekilde þiir yapabilen… Þimdiki tabirle “hit” parçaya ulaþabilmek için sayýsýz karalama yapar þair. Baþka bir benzetmeyle, iki gram bal için yarým kilo keçiboynuzu yemektir þairlik.

Þiir yazarken belli bir kurala baðlý kalmak veya serbest yazmak mý gerek konusunu daha sonra ele almak istiyorum. Ama genç þair dostlara sadece þunu söyleyeyim bu yazýmda: Þiir bir kelimeler denizidir. Ne kadar zengin kelime hazinemiz olursa o kadar güzel þiir yazarýz. Kelime hazinesi de, arkadaþlar, internetten veya TV’den zenginleþtirilmez. Kitap, kitap, kitap…
…

MUSTAFA KUVANCI