Online Üye
Online Ziyaretçi
Anne olmak, başka bir duygudur.. –Anne olmak, şefkatin ve merhametin beratına sahip olmaktır. Anne olmak, mükemmel insan olmaktır. Anne olmak, yalnız ve yalnız çocuk doğurmak değildir. Çünkü onca insan vardır ki, doğurduğu çocuğunu cami avlusuna terk etmektedir.. Anne olan kişi, çocuğuna sevgiyi emziren kişidir. Her türlü sıkıntıyı karşılık beklemeden göğüsleyendir.Anne alan değil, sürekli verendir.. Anneyi siz bir de annesizlere sorun. Annesizliğin ne denli acı ve elem verici bir yoksulluk olduğunu onlar bilir çünkü. Belki de onlar da annelerinin yanlarında olduğu zamanlarda bunun bilincinde değillerdi, Annelerini ne zaman yitirdiler o zaman fark ettiler. Ama o zaman tren çoktan kaçmıştır. Pişmanlık, anneyi geri getirmez. Kırılan ana kalbi, hiçbir çimentoyla yeniden inşa edilemeyecek kadar hassastır. Senede bir gün Anneler Gününün kutlanması, ona bir demet çiçek veya bir çift terliğin alınması ile gerçekleşmez. Ona hediye değil, sevgimizi vermeliyiz. Yalnız bir gün değil, her gün olmalıdır. Anneye çiçek değil, onun gönlünü almaktır. Onu anlamak, onu duymak ve hissetmektir. Annelerine gereken özeni gösteremeyip onu huzurevlerine hapsedenler, kendilerine de orada yer ayırtmayı unutmasınlar. Olur ki orada da yer bulamayabilirler. Ben de bir baba olarak şunu söylemek isterim. Benim de emeğim çoktur çocuklarıma. Ama çocuğum ağladığında onu susturmak yerine bir başka odaya kaçıp rahat bir şekilde uyumam elbette ki anne olamadığımı, anne şefkatinden yoksun olduğumu göstermiyor mu? Cennetin annenin ayakları altında olduğunu boşuna söylememiş sevgili peygamberimiz. Ona bir öff bile demenin ne denli büyük bir günah olduğunu hatırlatmamış mı? Hayatta tek eksiğim anne olamamamdır. Artık istesem de olamayacağımı bilirim. Anne olamasam da anne gibi olmamın, onun gibi davranmamın ve onu her zaman örnek almamın önünde hiçbir engelin olmadığını da bilirim. Anneler Günü’nde annesi olanların işi yine kolay. Gidip bir çiçekle sözde kutlamalarını yapacaklar. Ya annesi olmayanlar ne yapmalı? Biz de annelerimizin akran ve arkadaşlarını ziyaret edip annelerimizle ilgili anlatacakları anılarını dinlemek, onlara hediye vermek, annemizin yanında olmak kadar haz vermese de hiç yoktan iyidir. Gidip mezarına dua edip ona olan özlemimizi giderebiliriz. Hayatta hiçbir kimse annesinin hakkını ödeyemez. Ben ödedim diyen gaflette ve dalalettedir. Ödenmez deyip de yan gelip yatmamız da doğru değildir. Bankaya kredi kartı borcu olan kişi nasıl ki, ödeme gücü olmasa asgari ödemeyi yapıp cezai durumdan kurtulması mümkünse, elimizden geldiğince annemizin hakkını ödemeye çaba gösterelim. Bu durum hem annemizin gönlünü hem de Mevla’yı hoş eder.
Muhammet AVCI