Sulu sepken tüm o yaðmacý imler,

Bir de kerrat cetveli

Dokunmaya kýyamadýðým pi sayýsý kývamýnda yalnýzlýk.

Teneþir paklýyor madem bir saatten sonra

Nasýl meþk eylemeli

Bulmak adýna mutluluðu?

Deldikçe kibrini þiirin,

Dendikçe onca gýybet emsalsiz yine beþerin zikri

Bir de beyan ettiðimden yakýnan þu kýrýk heceler,

Kýrýk yüreðin de kulpu edindiðim onca karýþýk rütbe.

Gitmeliyim belki de

Hani gidip de gelmemek kaydýný þerh düþmeliyim

Þiir hazneme yýðdýðým hangi kýrgýn dizeyse

Baþýmý okþamalý kýrýk ve sürgün yüreði þiirin

Bir de evet, bir de dokunaklý bir þarký

Raks etmeli aklýmýn pervazýnda;

Hani kimselerin duymadýðý

Bir de sicim misali dökmeli

Ýnci yaþlarý:

Hani olur da siler þairin biri

Elbette noksan elbette kanýksanan

Yine de ben, bana armaðan bir methiye dizmeliyim

Pervasýzca soluklandýðým ölümlü gecede.

Ruhban imgeleri arakladým dün bir þiirden,

Þiir üstüne içtim kefir misali kayýp zihnimin

Buhar olmuþ isyaný mý yoksa?

Ah, Tanrým;

Tövbe binlerce kere hem de:

Bilmez miyim her görücüye çýktýðýmda gecenin körü

O þiir pazarýnda

Bir de demediklerimi eylesem

Sürerler beni boykot edilesi yalnýzlýðýmýn da

Kepenklerini indirmeyi bir türlü beceremediðim

Kayýp ruhumda:

Hanidir afili bir kýyým benimki;

Sonradan görmeler gibi bir dokun

Bin ah iþit misali;

Sanýrsýn ki sandýk sandýk ölümlü

Külyutmaz yetilerimi kaptýrdým eskiciye,

Hem sen bilmezsin

Onca ahir zamanda ne ise gelen baþýma

Hani derler ya;

Yaþ çoktan kemale erdi.

Ýyi de hani bunca coþku,

Hani bunca elem

Bir de elediklerimle sýðýnak bildiðim

Kaç yürekse sýðýndýðým,

Zaman zamansa kapý dýþarý edildiðim patavatsýz bir misafirlik

Oysaki dost bildiðim yüreklere düþmüþtü yolum;

Düþmedikçe insan dara

Anlamak ne mümkün

Bir de yorgunsa kalbi.