Özgün bir yüklem olmayı arz ediyorum,

Şeceresinde yalnızlığa mahal vermeyen bir belirteç;

Yine sükûtun haznesinde

Asla darmaduman olmayan yiğit bir med-cezir

Ay’dan bağımsız bir kehanet;

Yüksünmeden hayallerinden

Göğün küpeştesinde hazin bir lehçe adeta

Ve kıvrak tınısında asil bir özneyi şart koşan

Bariz bir dilekçe.

 

Hakka sunumum gün ve gece,

İndinde lepiska dileklerin,

Sarmalında az da olsa neşenin,

Tedirgin bir lisandan hallice

Çalıp söylemeye ant içtiğim yitik bir şarkı yine,

Gövdemi siper kıldığım

O hain teyakkuzda

Yeniden doğmayı arzuladığım

Olsa da maruzatım,

Susmaların gölgesinde,

Reşit bir söylenceye teğet geçen.

 

Kurnasında yorgun bir telaffuz,

Asılı kaldığım aşklara yüklediğim rahmeti

Kovuşturan o rahlede

Dokunaklı bir terennüm olsam keşke,

Demeye yetmez iken gücüm,

Boyunduruğunda sevdanın,

Ölmelere doyamadığım…

 

Gönülsüz bir kelamım bu gece;

Sığamazken hazneme,

Boyutsuzluğuma rest geçen evrenin

Kim bilir kaçıncı mertebesinde

Yok olmaya aday sair lehçe:

Andığım adların,

Sarmalında hüzün huzmesinin,

Yine yüklendiğim cezayı

Görmezden gelse keşke Yaradan, demelere

İtibar etmek mi yoksa tek gerekçem

Yine bendinde aşk,

Közünde ölüm,

Suresinde nifak sokan zulme isyan okuduğum

Diril bir gölge.

 

Adımı dahi unuttuğum,

Aşka nazire eden bir beyitte uyutulduğum

Sair imgeden müteşekkil bir yas’a

Olur mu hiç itirazım?

 

Damsız bir kelam,

Alabildiğine hazanı kucaklamak adına

Yeryüzüne geliş amacım,

Titrime yüklü bir rahmete toz konduramazken,

Hecelerin yatağında

İstirahata çekilmeyi meşk eylediğim

Ömrü de peşkeş çekmişken hüzne,

Teyit ettiğim mekânında aşkın

En asil darbe iken yüreğin meşrebi.

 

Medet ummaksa neyin ikrarı?

Yas tutmaksa, hayli oldu

Geçen zamanı

Mimlediğim bir isyanda canhıraş sayısız keramet,

Varlığıma delalet verdiğim her selamda

Bulamadığım o yanıt,

Hele ki tek kişilik hücremde,

Ölümüne sessizlik.

 

İnsan eti ağır mademki

Yok say bedenimi,

İflah olmaz ruhuma da kondur son bir rötuş,

Saklanayım edindiğim tecrübeyle,

İfa edeyim en azından yüreğin neşriyatını

Yetmedi sereyim gönlümce

Yaşadığıma kani iken

Akan her gözyaşımda.

 

Yorgun beyitlerin özlemi var;

Tutanak addedilen

Bir şiire gizlediğim ne çok terane;

Yine dünün yongası bir hüzünde kenetlendiğim

O bitimsiz kaygıların kırsalında döngünün

Hangi kare ise yok sayıldığım kitli bir hücre…

 

Kanıksanası ne ola ki?

Özlediklerime dair sayısız kelamı ardı ardına dizdiğim

Üstelik gelmeyeceğini bile bile.

 

( Hakka Sunumum Gün Ve Gece... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 3.02.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.