sen ki asil Milletim, kem göze nazar oldun.

milli deðerlerinin dibini kazar oldun.

                                             dünya nimetleriyle aslýný bozar oldun. 

hainlerin aklýyla yanlýþý yazar oldun.

düþman girmiþ inine uykuda mýsýn halâ?

sahip çýk emanete karþýnda bin bir bela.

vuruldukça doðarýz bu topraðýn baðrýndan.

bir baþkadýr aþkýmýz,

bir baþkadýr ülkümüz,

vatan,

bayrak denince.

vuruldukça koþarýz düþmanlarýn üstüne,

kutsallarý uðruna tarih yazar neslimiz.

hadi durma!

sýk kurþunlarýný emperyalist uþaðý,

yetmez olursa eðer bombaný da hazýrla.

þüheda fýþkýran bu topak boðar seni,

rahmet bile yýkamaz hinlik kokan leþini.

kalleþçe saldýrýnýz son olmayacak elbet,

sarmýþ olsa da Türk’ü tarifsiz derin gaflet.

dönüp bakýn tarihe hasta denilen Millet,

yazmýþtý son destaný kurmuþtu Cumhuriyet.

birliðime göz diken fitne dolu akýllar,

onun bunun eline maþa olmuþ çakallar:

genlerimizde vardýr Millet olma sýrlarý.

türk olmanýn gururu,

kalpte Allah inancý,

yerler gökler þahittir bu toprakta Türk hancý.

dinmeyecek inanýn kalbinizdeki sancý.

arkadan vurmalarý sanýrsýn ki maharet,

yakýþmaz þimdi bana sana etsem hakaret.

sen ki haçlýnýn piçi:

tatlý mý gelir sana Yanki’nin arka kýçý.

etme Türk’e ihanet sonun yalnýz kalmaktýr,

pislediðin ininde bir gün helak olmaktýr.

kalleþlik bilmez Türkler,

coþtukça asil Millet kahrýndan ölür itler.

haine it dedimse ite hakaret olur,

ucube mahluklara ad vermek ziyan olur.

uykuya dalan Millet aðýr bedeller öder.

Ana, baba, eþ, çocuk durmaz beddua eder.

vatan aþký duyanýn yüreðinde hep keder,

kutsallarý uðruna Mehmetler kabre gider.

bilinsin ki dost düþman, Devlet olmasýn heder,

birlik olmuþ bir Millet yedi düvele yeter.

Mehmet Macit

21.01.2017

Dikili/Ýzmir