1 O Metruk Yürek: Kafka...

 

İhmallerden çıktım yola…

Seyrine doyamadığım ölümün tadına vardım.

Ne tuhaf oysa hele ki o kekremsi yaltaklığı

Hicap yüklü bekleyişin.

Vakur bir imgede takılı aklın mahareti belli ki;

Sinen rüzgârda sindirilmişliğin coşkusuna kapılıp da

Ters yüz etmek kadar da can sıkıcı

Boğulmayı da maharet belleyen rükûsuna sığınıp vazgeçişlerin.

Tecellisi muktedir bir hezeyan,

Gönülsüz rotam da demem asla:

Asılı boynumda asalak tümceler ve

Doğurmaya yemin ettiğim külfetini de bertaraf edip

Sığındığım yürekte kanayan en bahtsız badire.

 

Sızan kan mademki durmuyor şafakta,

Yetilerimi de biledikçe

Bilmediğim gerçeklerin hükümranlığına yenik düştüğüm.

 

Daldığım mahremin dalgınlığımda infilak eden cüssesi:

Satır arası telaşlardan ibaret olmayı dilediğim bir günce benimki,

Hele ki vakti zamanında tanışmayı dilediğim o metruk yürek:

Adından ibaret bir tümceyi rota bellemişken,

Demlendiği imgelerle türediğine inandığı ömrün

Hangi sarı sayfası ise adadığı peşrevin:

Kafka’dan çıkıp da yola,

Tümleyen sergüzeşt imlerde

İbaresi yine o tefrikadan mütevellit:

Ne demişti ki zamanında?

‘’Ben edebiyattan ibaretim.’’

Bir tufanda yenik siperin kırık miğferine vurmuşken

Ayın şavkı,

Türeyen ihaneti şu kelimelerin…

 

Sus pusum hanidir,

Nazenin telaşın gölgesinde demlendiğim

Yitik ömrün püsküllü belası şu feveran eden kelam:

Zan altındayım madem,

Ölümün ihanetini yüklenmişken

Mütereddit kaderim:

Dolduruşa gelmekle ibaret bir zehrin

En anlık badiresi,

Suretini yitirmiş gölgelerin isyanı mı, demeliyim yoksa

Adak adadığım ağacın kurtlu gövdesi:

Uçuşan sineklerin tanrısı asılsız bir rivayet be dostum:

Toz konduramazken ithamların yitik seyrine dalıp dalıp da

Sürç-ü lisan ettiğim o defolu lügat:

Kaçıncı baskısı ola ki ardından indirdiğim hatmin

Sükûtunda bir yüreğin ibadetine rast gelen

Gönül dostu derviş kalemden ibaret

Bir yükümlülüğü beyan etmek kadar asılsız mı

Demlendikçe kirli dolabında?

 

Sorup soruşturmaktan hallice,

Kerameti mi kadar beyhude bir yürek damıttıkça kifayeti

Ve göz boyadıkça kâinat,

Suslara gömülmeyi asla talep edenlerden olmasam da

Dinginliğin hiçlik kılcalında

Yitik bir demde yola düştüğümden beri…

( O Metruk Yürek: Kafka... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 10.09.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.