Sonra, dedim:

Ya sonrasý?

Ýstifli öfkelerle kuþatýlmýþý devranýn çetelesi idi

Rehin tutulduðum o þecere.

Bir ýrmaktan diðerine akan ruhun tortusu idi belki de

Gizil tehdidine yüreðin, huzuru çok gören Tanrý:

Oysaki dilimden düþürmediðim bir þarkýydýn sen!

Dingin ve türeyen hali hazýrda adýný bilmediðim;

Gönülsüz olsam da,

Yaþamayý farz bildiðim ve sýradan geçirdiðim

Yüzsüz insan suretleri.

Varla yok arasý,

Týpasý kayýp bir þiþeye týktýðým metanet.

Darmadumaným hanidir,

Nöbetten nöbete durduðum isli geceler iken meþrebim,

Biraz da boykot edildiðimden beri,

Tufanýnda kaybolmayý reddettiðim o kavganýn husumeti

Yine göðün karasýnda kýpraþan:

Yaðmayý meziyet sanan ikilem yüklü yaþlara dokunmakla

Hayata tutunmayý eþ deðer belleyen

Akýlsýz bir manevraya yüklenip de

Ömrü biçmiþken tam da ortasýndan,

Kelek çýkacaðýný bildiðim o müphem badire.

Kandýðým, kanadýðým;

Sürç-ü lisan etmekle mükellef bir yanardaðým iþin aslý,

Gocunduðum aþklara kýrýk bir miðferi bile çok gören

Asýk yüzlü bekçileri evrenin;

Girizgâhýnda artýk hangi hikâye ise rast geldiðim gölgelerin

Sancýlý muhalifleri;

Hayli kýrgýn yüreklerde daðlanmýþ kelamlara deðer biçen

Nidalar yüklenip de suretlerini gizleyen.

Bir hezeyanýn tefrikasý,

Sanrýlara yüklediðim kovalarca isyanýn

Akla zarar husumeti.

Gömülü beyanatlarýn son satýrýnda infilak eden bir imgeye

Týkýþtýrmak kadar da akla zarar müdavimi olduðum

Korkuluklarýn kýrýk kanadý.

Hayli ürkek bir terennüme yükleyip yükleyeceðim,

Týnýsý kayýp bir þehre sormak ya da:

Nerede onca insan?