Ayrılık
yoluna hiç kalmadı tahammülüm
Gönül
bağımda artık ötmüyor yar bülbülüm
Gerçi
söyleyecek bu son sözümdür yar benim
Ya
dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm
Sen
çekmezsin galiba ayrılık acısını
Ben
her gün çekerim yar sensizlik sancısını
Hasret
ile ayrılık takmış yar kancasını
Ya
dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm
Sıra
dağlar gibi yar hasret araya girdi
Seni
bilmeyenler yar suçu hep bende bildi
Bilmem
bu ayrılık yar araya nasıl girdi
Ya
dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm
Bu
kor şikayeti yar söyle ben mi istedim
Çekip
giderken halim ne olacak bilmedin
Ağlar
bu gözlerin sen yaşını hiç görmedin
Ya
dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm
Son
defa söylüyorum ne olacak sonumuz
Vuslatla
kavuşmaya çıkmaz mı yar yolumuz
Hep
böyle kırık mı yar kalacak bu kolumuz
Ya
dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm
Onca
dil döktüm sana gelmeye yok niyetin
Al
sök bu gönlümü bu olsun benim diyetim
Zaten
benim aşkımdı sevmekle bu servetim
Ya
dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm
Kimsede
bulunmaz bu sendeki kuru inat
Kırıldı
uçurmaz yar beni artık bu kanat
İstediğin
bu cansa vereyim yar teminat
Ya
dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm
Unutmak
en güzeli artık yar bana göre
Artık
bundan sonra kim kavuşmayı ah göre
Artık
hayatım söndü yaramadı bu yöre
Ya
dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm
Kul
Mehmet’im söz bitti laf artık hiç laf değil
Ayrılık
bileğini bükemedin sen eğil
Sen
aşkla sevmelere artık ver yine meyil
Ya
dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm
Mehmet
Aluç- ©Kul Mehmet-