Mükafat mı yoksa bir mucize miydin?
Umutlarını, inancını bir bir yitirmiş
Suskunluğun kollarına teslim olmuş
Takatsiz bu biçare yüreğime bilmiyorum.
Ansızın, ummadığım bir anda çıktın karşıma
Fani dünyadan, yaşamaktan vazgeçmişken
Ağır yaralı yüreğime can verdin avuçlarında
 
Kalbinin kapılarını sonuna kadar açıp
Abinim son nefesime kadar, dedin
Riyasız, yalansız, çıkarsız kol kanat gerdin
Abiden öte dostum daha da öte babam oldun
Acımasız bunca insanın arasından sıyrılıp
Hayatıma sihirli bir değnek gibi dokunup
Mateme bürünmüş ruhuma mutluluk kattın
Ellerimi hiç bırakmadın, her an yanımda
Tutunacak dalım, yüreğime umudum oldun
Oysa ki bir daha kimseye güvenemem derken
Güveneceğim tek dalım yol gösteren ışığım
Lutuf saydığım en güzel armağanım oldun
Umudum, yüreğim, ruhum can buldu gelişinle
 
Ayşe KARADENİZ
29.10.2015

( Mustafa Karaahmetoğlu başlıklı yazı ayse16 tarafından 30.10.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.