DÖN GEL ARTIK 


Bu gecede sensizliğin silahını kuşandım
Sevdan namlunun ucunda nöbetteyim!
Her gece olduğu gibi, parmağım her an tetikte
Uyku haram
Dinmeyen sevda yağmurlarında, sağanak altında kalmış,
Yolunu gözleyen
Yorgun gözlerim hasret sana…


Soğuk odamda, senden kalan hatıralarımla bir başınayım.
Duygularım vurgun yemiş, talan olmuş halde
Param parça olmuş yüreğim
Artık hayallerinde yetmiyor işte
Anla!
Her geçen gün,
Hasretinle hırpalanmış aciz yüreğimi avutamıyorum
Anla dön gel artık…


Kördüğüm oldu adeta içime bıraktığın bu acı,
Çözemiyorum,
Bir türlü içimden söküp atamıyorum.
Ummanlardayım,
Sensiz ızdırap dolu gecenin,
Zifiri karanlığında alev aldım
Kor ateşlerde
Yangınlardayım.


Dön gel artık!
Gözlerinin bir bakışına yandığım,
Bırakma beni bu acının zalim kollarına,
Can bedenden vazgeçmeden, gücüm tükenmeden,
Gittiğin gurbet ellerden
Bir an evvel
Dön gel
Dön gel artık
Dön gel…


Ayşe KARADENİZ




Şiirime ses olan ve hiçbir zaman desteğini benden esirgemeyen değerli ağabeyim Mustafa KARAAHMETOĞLU’na canı gönülden teşekkür ederim.

( Dön Gel Artık başlıklı yazı ayse16 tarafından 4.04.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.