Şimdi, gittiğin yağmurla gel.
Söz sana, Şemsiyeleri açmayacağım.
Tersini cevireceğim, içinde biriktireceğim seni ve tüm yağmurları
Onlarda biz gibi ayrılar
Birbirlerinin tenine değemiyorlar.
Tane tane düşüyorlar belkide yüreklerine
Saksafon uğultusu gibi şehir.
Seni nasıl sevdiğimi bilemezsin.
İş aradığım yollarda seninle yürüdüm.
Karın doyurma pahasına aldığım simiti hep ikiye böldüm.
Birini sana takdim ettim..
Sonra yokluğun belirdi gözlerime, buğulaştı.
Yürüyemezdim böyle
Beşiktaş iskelesinin yanında durdum.
Sana uzattığım yarı simiti ağlayan gözlerime bandım.
Gözyaşlarımla ıslattım ve öyle yedim.
Hayalin içinde hayal olmaz mı? O halde sende kimsin?
Bırak, aklımı kurcalayan canavar
Oluyor iste.
Hiç değişmemiş. Bıraktığım gibi.
Ona aldığım V yaka mavi tişörtü üzerinde
Kolunda hâlâ ismim kazılı ve
Yanıyor güneş gibi.
Büşra Karacan
(
Gittiğin Yağmurla Gel başlıklı yazı
Büşra Krcn tarafından
1.10.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
